Tylko Irizar w wojskowym przetargu na 15 autokarów. Gdzie jest Autosan?

CZEGO chcieli ŻOŁNIERZE?

Przedmiotem najnowszego autobusowego zamówienia Wojska Polskiego – ogłoszonego 8 czerwca – była dostawa łącznie 29 szt. autobusów, gdzie 15 sztuk jest gwarantowanych, a 14 występuje jako opcja, z której armia może skorzystać w terminie 10 dni od daty zawarcia umowy. Wszystkie pojazdy mają trafić do 2. Regionalnej Bazy Logistycznej na ul. Marsa w Warszawie, w terminie do 30 listopada 2022 r.

W podziale na zadania wygląda to następująco:

• Część nr: 1 to dostawa autobusów w ilości 10 szt. (w tym: zamówienie gwarantowane 5 szt., zamówienie opcjonalne 5 szt.)

• Część nr: 2. to dostawa autobusów w ilości 10 szt. (w tym: zamówienie gwarantowane 5 szt., zamówienie opcjonalne 5 szt.)

• Część nr: 3 to dostawa autobusów w ilości 9 szt. (w tym: zamówienie gwarantowane 5 szt., zamówienie opcjonalne 4 szt.).

Jedna oferta

Na oferty żołnierze czekali do 5 lipca. Spodziewaliśmy się przynajmniej kilu propozycji, ale ostatecznie w postępowaniu wzięła udział tylko firma Wanicki – przedstawiciel hiszpańskiej marki Irizar w Polsce, który zaoferował:

• w zadaniu nr 1. kwotę 13.763.700,00 PLN brutto / 11.190.000,00 PLN netto, co daje jednostokową ceną autobusu Irizar i4 na poziomie 1.119.000 PLN netto;

• w zadaniu nr 2. kwotę 13.763.700,00 PLN brutto / 11.190.000,00 PLN netto, co daje jednostokową ceną autobusu Irizar i4 na poziomie 1.119.000 PLN netto;

• w zadaniu nr 3. kwotę 16.815.330,00 zł brutto / 13.671.000,00 zł netto, co daje jednostokową ceną autobusu Irizar i4 na poziomie 1.519.000 PLN netto.

Skąd taka różnica w cenie w trzecim zadaniu? Nie wiadomo. Tym bardziej, że budżet zamawiający rozkłada się równomiernie między wszystkie trzy zadania:

• w zakresie zadania nr 1 to 6.400.000,00 PLN brutto;
• w zakresie zadania nr 2 to 6.400.000,00 PLN brutto;
• w zakresie zadania nr 3 to 6.400.000,00 PLN brutto;

Jak widać w zadaniu pierwszym i drugim mamy ponad dwukrotne przekroczenie kwot, jakie zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, nie mówiąc już o trzeciej części. To nie do końca dobrze rokuje, ale też pokazuje, że wojsko czekało na budżetową ofertę Autosanu. W tej sytuacji widzimy dwa rozwiązania: wojskowy wywiad sprawdza sytuację w Sanoku i jeżeli jest szansa na powrót fabryki do gry – ponawia zamówienie; jeżeli takiej szansy nie ma – kwatermistrz szuka dodatkowych funduszy.

Kryteria wyboru

Teoretycznie teraz przy wyborze najkorzystniejszej oferty armia będzie kierowała się teraz następującymi kryteriami:

• cena (Cn) = 60 %; okres dodatkowej gwarancji na przedmiot zamówienia (Gw) = 5%, gdzie 0 pkt. – wykonawca zaoferował 36 miesiące; 1 pkt. – wykonawca zaoferował od 37 miesięcy do 42 miesięcy; 2 pkt. – wykonawca zaoferował od 43 miesięcy do 48 miesięcy; 3 pkt. – wykonawca zaoferował od 49 miesięcy do 54 miesięcy; 4 pkt. – wykonawca zaoferował od 55 miesięcy do 59 miesięcy; 5 pkt. – Wykonawca zaoferował 60 miesięcy i więcej.

• dodatkowa moc silnika (Ms) = 5%, co należy rozumieć jako dodatkowe kW ponad wymaganą minimalną moc, która wynosi – 210 kW. Oferta z najwyższą mocą silnika (kW) uzyska największą ilość punktów wg wzoru Ms = x 5. pomieszczenie do wypoczynku dla drugiego kierowcy, wyposażone w łączność pomiędzy pomieszczeniem wypoczynku a miejscem kierującego,

• ogrzewane oraz klimatyzowane – (Pdw) = 10 %

• wyposażenie w przednią szybę ogrzewaną elektrycznie – (Pso) = 10 %

Wojskowe autobusy

Przedmiotem żołnierskiego zamówienia jest dostawa pojazdów minimum klasy II, czyli mogą to być autobusy międzymiastowe. Powinny one charakteryzować się następującymi parametrami:

• liczba miejsc siedzących – minimum 41 (bez kierowcy) + fotel pilota;
• wysokość wnętrza (podłoga-sufit) – minimum 1 950 mm;
• pojemność bagażnika – minimum 3 m3 – nie dotyczy przestrzeni bagażowej znajdującej się nad głowami pasażerów (półek);
• elementy pojazdów muszą być zabezpieczone antykorozyjnie lub wykonane z materiałów odpornych na oddziaływanie czynników środowiskowych. szkielet pojazdów musi być wykonany ze stali nierdzewnej lub stali o podwyższonej odporności na korozję pod warunkiem, że jest zabezpieczony metodą kataforezy zanurzeniowej.
• pojazdy muszą posiadać z przodu i z tyłu miejsce (zaczep) do mocowania drąga holowniczego umożliwiającego ich ewakuację przy masie rzeczywistej równej masie własnej pojazdu. czas uruchomienia silnika w temperaturze otoczenia -25 C z wykorzystaniem wewnętrznych i zewnętrznych urządzeń nie powinien był dłuższy niż 25 minut.
• pojazdy muszą być przystosowane do ewentualnego zasilania paliwem do turbinowych silników lotniczych zgodnym z NO-91-A258-2:2018. Przyjmuje się za wystarczające przedstawienie przez wykonawcę pisemnego potwierdzenia o przystosowaniu pojazdu do ewentualnego zasilania paliwem F-34.