Solaris nie daje szans NesoBusowi w MZK Bielsko-Biała. W przetargu na 6 autobusów H2

Spis treści:

1. Jakie dofinansowanie otrzymało MZK Bielsko-Biała na zakup autobusów wodorowych?
2. Które firmy złożyły oferty na dostawę autobusów wodorowych dla MZK Bielsko-Biała?
3. Jakie kryteria oceny będą decydować o wyborze oferty w przetargu?

KRYTERIA OCENY OFERT

Przetarg na sześć autobusów napędzanych wodorem jest jednym z trzech, które ogłosił MZK. W sumie chce on kupić 30 pojazdów – oprócz napędzanych wodorem, również osiem spalinowych: cztery mini (do 7,5 m), trzy maxi (12-m) i jeden mega (autobus przegubowy), a także 16 elektryków: 12 maxi i cztery mega. Spalinowe pojazdy miałyby dotrzeć na zajezdnię w ciągu pięciu miesięcy od podpisania umowy, a elektryki – po 14 miesiącach. Oferty w tych przetargach otwarte zostaną w listopadzie. Dyrektor ds. technicznych MZK Bartosz Kaźmierczak powiedział, że przewoźnik obecnie dysponuje 134 autobusami. Nowe częściowo zastąpią najbardziej wysłużone pojazdy. Tabor zwiększy się o osiem sztuk.

Zanim przejdziemy do „wodorowych ofert”, przypomnijmy za co MZK przyznawał premie – w zadaniu 1 (4 x MAXI):

• materiał szkieletu nadwozia i podwozia – profile ze stali odpornej na korozję (zgodnie z PN-EN 10088 lub równoważną), aluminium – 10 pkt,
• materiał poszycia zewnętrznego nadwozia – tworzywa sztuczne wzmocnione, aluminium nie wymagające dalszego zabezpieczenia antykorozyjnego, blachy ze stali odpornej na korozję (zgodnie z PN-EN 10088 lub równoważną) – 10 pkt,
• jednostkowe zużycie wodoru – równe lub poniżej 5,99 kg/100 km – 10 pkt,
• gwarantowany zasięg pojazdu – powyżej 350 km – 10 pkt,
• silnik centralny napędzający trzecią oś – 8 pkt,
• zawieszenie niezależne – 8 pkt,
• ilość czynnika chłodniczego potrzebna do pierwszego napełnienia układu klimatyzacji – poniżej 6 kg – 6 pkt,
• spełnienie dodatkowych wymogów określonych w Regulaminie 66 EKG ONZ w zakresie wytrzymałości konstrukcji nośnej dużych pojazdów pasażerskich – 6 pkt,
• wysokość autobusu – do 3.30 m (włącznie) – 8 pkt,
• liczba miejsc siedzących z dostępem bezpośrednim z poziomu niskiej podłogi – 12 i więcej – 8 pkt,
• całkowita liczba miejsc w autobusie – 81 i więcej – 8 pkt,
• demontaż i montaż poszycia bocznego autobusu bez stosowania technik spawania, zgrzewania, klejenia lub nitowania – 8 pkt.

Z kolei w części 2 (2 x MEGA) punktacja wygląda następująco:

• materiał szkieletu nadwozia i podwozia – profile ze stali odpornej na korozję (zgodnie z PN-EN 10088 lub równoważną), aluminium – 10 pkt,
• materiał poszycia zewnętrznego nadwozia – tworzywa sztuczne wzmocnione, aluminium nie wymagające dalszego zabezpieczenia antykorozyjnego, blachy ze stali odpornej na korozję (zgodnie z PN-EN 10088 lub równoważną) – 10 pkt,
• jednostkowe zużycie wodoru – równe lub poniżej 11,99 kg/100 km – 10 pkt,
• gwarantowany zasięg pojazdu – powyżej 350 km – 10 pkt,
• silnik centralny napędzający trzecią oś – 8 pkt, zawieszenie niezależne – 8 pkt,
• ilość czynnika chłodniczego potrzebna do pierwszego napełnienia układu klimatyzacji – poniżej 11,5 kg – 6 pkt,
• spełnienie dodatkowych wymogów określonych w Regulaminie 66 EKG ONZ w zakresie wytrzymałości konstrukcji nośnej dużych pojazdów pasażerskich – 6 pkt,
• wysokość autobusu – do 3.30 m (włącznie) – 8 pkt,
• liczba miejsc siedzących z dostępem bezpośrednim z poziomu niskiej podłogi – 14 i więcej – 8 pkt,
• całkowita liczba miejsc w autobusie – 131 i więcej – 8 pkt,
• demontaż i montaż poszycia bocznego autobusu bez stosowania technik spawania, zgrzewania, klejenia lub nitowania – 8 pkt.

SPECYFIKACJA TECHNICZNA

Autobusy wodorowe mają mieć długość od 11,5 do 12,5 m (MAXI) i od 17,5 do 18,75 m (MEGA). Ich wysokość nie może przekraczać 3,4 m. Mają to być konstrukcje z płaską podłogą bez stopni poprzecznych we wnętrzu pojazdu, posiadającą wszystkie wejścia bezstopniowe o wysokości maksymalnej 340 mm. W standardzie jak zwykle przewidziano funkcję przyklęku, która pozwoli obniżyć wysokość wejścia. Autobusy będą napędzane silnikiem centralnym lub silnikami umieszczonymi w osi napędowej o mocy minimum 150 kW (MAXI) i 220 kW (MEGA). Układ napędowy musi być wyposażony w system odzyskiwania energii podczas hamowania oraz jazdy z góry z doładowaniem magazynu energii, tzw. rekuperacją energii. Każdy autobus powinien posiadać akumulator trakcyjny o pojemności min. 30 kWh (MAXI) i 45 kWh (MEGA).

Ilość zmagazynowanej energii w akumulatorze trakcyjnym powinna umożliwić wykonanie awaryjnego zjazdu autobusu na dystansie co najmniej 20 km – w sytuacji gdy wodorowe ogniwo paliwowe nie działa. Autobusy będą wyposażone w ogniwo paliwowe o mocy min. 70 kW (MAXI) i 100 kW (MEGA), zasilane wodorem zmagazynowanym w systemie połączonych zbiorników ciśnieniowych, które musi stanowić podstawę zasilania autobusu w energię niezbędną do napędzania pojazdu. Wodór będzie magazynowany w zespole kompozytowych zbiorników ciśnieniowych o pojemności min. 1300 litrów (MAXI) i 1900 litrów (MEGA) oraz masie użytecznej zmagazynowanego wodoru min. 35 kg (MAXI) i 52 kg (MEGA) zapewniających zasięg autobusu min. 300 km na jednym tankowaniu.

Kabina ma być typu zamkniętego, doprowadzona do szyby przedniej lub minimum do deski rozdzielczej z oszklonymi drzwiami do przestrzeni pasażerskiej zamykanymi na zamek patentowy. Wewnątrz kabiny znajdzie się fotel kierowcy podgrzewany z wielopołożeniową możliwością regulacji siedziska i oparcia, zawieszony pneumatycznie, wyposażony w zagłówek i trzypunktowy pas bezpieczeństwa, a także radio oraz gniazdo USB. Z kolei siedzenia pasażerskiej będą wykonane z tworzywa sztucznego na szkielecie stalowym (lub z tworzywa sztucznego) z możliwością łatwego demontażu i montażu, ergonomiczne, wandaloodporne, tj. o powierzchniach utrudniających naniesienie napisów typu „graffiti” z wkładką tapicerską na całej powierzchni (oparcie i siedzisko).

Autobusy będą wyposażone w tablice kierunkowe LED (diody w kolorze białym). Informację pasażerską uzupełnią tablice informacyjne wewnętrzne (multimedialne wyświetlacze LCD).

dwóch oferentów

Jak widać kryteria oceny ofert dawały nieznaczną przewagę Solarisowi nad konkurencją. Choćby przez premiowaną wysokość autobusów do 3,3 m. Walka mogła się jednak dalej toczyć w pozostałych kryteriach – np. zużyciu wodoru oraz ceny, która stanowi ponadstandardowe 60% wagi (65%). Solaris jednak nie zamierzał ryzykować i zaproponował w Bielsku-Białej bardzo atrakcyjne warunki.

30 października Miejski Zakład Komunikacyjny w Bielsku-Białej otrzymał łącznie trzy oferty. Dwie w pierwszej części zamówienia – dostawa autobusów o napędzie elektrycznym zasilanych wodorem klasy MAXI i MEGA (4 autobusy MAXI):

• Solaris Bus & Coach na sumę 15.104.400,00 PLN netto / 12.280.000,00 PLN brutto, co daje jednostkową cenę Urbino 12 hydrogen na poziomie 3.070.000 PLN netto;

• PAK – PCE Polski Autobus Wodorowy na sumę 18.026.880,00 PLN brutto / 14.656.000,00 PLN netto, co daje jednostkową cenę NesoBus na poziomie 3.664.000 PLN netto.

• Z kolei w MEGA zadaniu numer 2 swoją ofertę złożył tylko Solaris – na sumę 10.824.000,00 PLN brutto / 8.800.000,00 PLN netto, co daje jednostkową cenę Urbino 18 hydrogen na poziomie 4.400.000 PLN netto.

Z kolei łączny budżet zamawiającego wynosił 30.258.000,00 PLN brutto, w tym:

• 18.450.000,00 PLN brutto dla zadania MAXI – czyli obie oferty się w nim mieszczą.

• 11.808.000,00 PLN brutto dla zadania MEGA, czyli Solaris mieści się w tej kwocie i to z dużym zapasem.

Oferta złożona przez Solarisa w MZK Bielsku-Białej pokazuje determinację wielkopolskiej firmy w utrzymaniu swojego udziału w rynku autobusów miejskich w Polsce – po ostatnich niepowodzeniach w Warszawie, Częstochowie i w Katowicach. Tutaj wybór najkorzystniejszych ofert będzie tylko formalnością, a odbędzie się on na podstawie trzech kryteriów:

• cenę (65%),

• rozwiązania techniczne (15%),

• warunki gwarancji (20%).

Natomiast dla MZK tak konkurencyjne propozycje oznaczają spore oszczędności i kto wie – być może dodatkowe autobusy. Na koniec podajemy link do przetargu: https://platformazakupowa.pl/transakcja/926180