Rybnik ponownie stawia na wodorowce NesoBusa – po unieważnieniu wyboru

Wybór – unieważnienie – wybór

Przypomnijmy, że Rybnik otrzymał dwie oferty, pochodzące od:

• Solaris Bus & Coach sp. z o.o. – cena 76.998.000,00 PLN brutto / 62.600.0000 PLN netto, co daje jednostkowy koszt Urbino 12 hydrogen na poziomie 3.130.000 PLN netto;
• PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy Sp. z o.o. – cena 66.149.680,00 PLN brutto / 53.780.227 PLN netto, co daje jednostkowy koszt NesoBusa na poziomie 2.689.011 PLN netto.

Dnia 3 lutego Rybnik poinformował o wyborze najkorzystniejszej oferty, tj. PAK-PCE. Nieoczekiwany zwrot nastąpił w dniu 7 lutego, kiedy miasto unieważniło swoją decyzję. Po 2 tygodniach zamawiający dokonał ponownego wyboru najkorzystniejszej oferty i po raz kolejny postawił na autobusy wodorowe NesoBus. Rybnik przyznał wykonawcom tyle samo punktów co poprzednio.

Rybnickie wodorowce

Autobusy wodorowe dla Rybnika mają cechować się długością w przedziale 11,5 – 12,5 m oraz wysokością do 3,4 m. Każdy autobus winien posiadać niską podłogę na całej powierzchni przeznaczonej dla pasażerów stojących. Maksymalna wysokość podłogi na progu każdych drzwi to 320 mm. Jednostką napędową ma być silnik umieszczony centralnie lub silniki elektryczne umieszczone w osi napędowej o sumarycznej mocy minimum 250 kW. W układzie napędowym musi być zastosowany system odzyskiwania energii z hamowania i redukcji prędkości jazdy. Autobusy będą wyposażone w ogniwo paliwowe zamontowane na dachu o mocy minimum 70 kW netto. Gniazdo do tankowania wodoru zlokalizowane będzie z prawej strony w okolicach osi przedniej. Czas tankowania wodoru to około 10-12 minut. Dodatkowe magazyny energii elektrycznej mogącej być wykorzystane do celów trakcyjnych muszą być zabudowane w oparciu o akumulatory lub superkondensatory lub też inne urządzenia, zdolne do magazynowania energii. 

Autobusy muszą posiadać całkowicie oddzielone od przedziału pasażerskiego stanowisko kierowcy z dwoma niezależnymi wejściami: od wewnątrz autobusu oraz od zewnątrz autobusu. W przypadku autobusów do zadań podmiejskich stanowisko kierowcy ma być z jednym wejściem od wewnątrz autobusu. Oddzielenie od przedziału musi być przeszklone w sposób nie powodujący powstawania refleksów i odbić oraz nadmiernego przedostawania się światła do wnętrza kabiny. W jej wnętrzu znajdzie się m.in. lodówka oraz radio.

W przestrzeni pasażerskiej znajdą się siedzenia o ergonomicznym kształcie, wandaloodporne, tj. o powierzchniach utrudniających naniesienie napisów typu „graffiti”. Wkładki tapicerskie siedziska i oparcia muszą być wyposażone w gąbkę (piankę) zmiękczającą pod tapicerką. Do dyspozycji pasażerów we wszystkich autobusach będą minimum 4 podwójne porty USB (typ A), których gniazda mają być zlokalizowane równomiernie na całej długości przestrzeni pasażerskiej, na poręczach, powierzchniach bocznych lub w widocznym miejscu bezpośrednio pod siedzeniami pasażerskimi. Autobusy muszą posiadać klimatyzację przestrzeni pasażerskiej oraz oddzielnie sterowaną klimatyzację kabiny kierowcy zintegrowaną z układem ogrzewania kabiny kierowcy oraz przedniej szyby.

Tablice zewnętrzne kierunkowe mają być wykonane w technologii LED RGB i umożliwiać wyświetlanie treści w minimum dwóch kolorach: białym jaskrawym i bursztynowym. Wewnątrz informację pasażerską zapewni wyświetlacz boczny, czyli monitor ciekłokrystaliczny o przekątnej minimum 38 cali. Dodatkowo autobusy mają być wyposażone w system zliczania potoków pasażerskich.