Rybnik ma trzy oferty na 11 autobusów wodorowych. Dwie w budżecie

Rozkład jazdy:

1. Która firma złożyła najtańszą ofertę na autobusy 12-metrowe i czy mieści się ona w budżecie miasta?
2. Jakie kryteria oceny ofert przewidział zamawiający w przetargu na autobusy wodorowe?
3. Jak długo potrwa tankowanie wodoru do pełna w autobusach kategorii MEGA?

Co chciał Rybnik

Zanim przejdziemy do ofert przypomnijmy, co Rybnik oceniał w kryteriach technicznych :

• wysokość całkowitą autobusów – do 3300 mm – 5 pkt,
• definiowanie wysokości czcionek, wyświetlanych grafik, rozmieszczenia elementów tablic wewnętrznych z oprogramowania dostępnego na komputerze stacjonarnym lub laptopie przez zamawiającego – 5 pkt,
• pojemność nominalną magazynów energii – powyżej 40 kWh dla autobusu 12 m (dotyczy zadania 1) i powyżej 60 kWh dla autobusu 18 m (dotyczy zadania 2) – 5 pkt.

Jak widać zamawiający postawił na zupełnie inne kryteria techniczne niż przy poprzednim zamówieniu na wodorowce, w którym wygrał PAK-PCE z autobusami NesoBus. Tym razem producent polskiego autobusu wodorowego na starcie dostałby zero punktów za wysokość autobusów, która wynosi 3,4 m. Do tego PAK-PCE nie posiada jeszcze w ofercie autobusu przegubowego, co ograniczało od razu ofertę spółki do segmentu MAXI.

Dodatkowo dzisiejszej otwarcie ofert pokazuje, że Solaris (po Koninie) sam przesuwa się na bezpieczniejszą pozycję MEGA, dając swoim mniejszym rywalom pole do rywalizacji w segmencie MAXI. Czy to słuszna strategia? Zobaczymy.

Trzy oferty

7 lutego miasto pozyskało trzy oferty. Od:

• Solaris Bus & Coach zgłosił ofertę na trzy autobusy 18-metrowe o wartości 16.605.000 PLN brutto / 13.500.000 PLN netto, co daje jednostkową cenę rybnickiego Urbino 18 hydrogen na poziomie 4.500.000 PLN netto.

• ARTHUR BUS przedstawił ofertę na 11 autobusów 12-metrowych za 42.281.250 PLN brutto (34.378.252 PLN netto), co daje jednostkową cenę rybnickiego H2 Zero na poziomie 3.125.296 PLN netto.

• PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy złożył ofertę na 11 autobusów 12-metrowych o wartości 41.121.729 PLN brutto (33.417.723 PLN netto), co daje jednostkową cenę rybnickiego NesoBus 12 na poziomie 3.037.975 PLN netto.

I teraz budżet. Dla zadania pierwszego (zakup 11 autobusów 12-metrowych) obie oferty zmieściła się w budżecie. Miasto przeznaczyło na to zadanie 43 528 573 PLN brutto, podczas gdy najniższa oferta (PAK-PCE) wynosi 41 121 729 PLN brutto. Z kolei dla zadania drugiego (zakup 3 autobusów 18-metrowych) oferta Solarisa przekracza budżet o 1 133 573 PLN brutto. Miasto zabezpieczyło na ten cel 15 471 427 PLN brutto, a oferta Solarisa wynosi 16 605 000 PLN brutto.

Teraz najważniejsza historia – ocena ofert. Zamawiający przewidział trzy kryteria oceny ofert:

• cenę (60%),
• kryteria techniczne (15%)
• oraz gwarancję (25%).

Czyli jeżeli Arthur Bus zaoferował maksymalną gwarancję w rybnickim przetargu, a NesoBus nie – to przy tak niewielkiej różnicy w cenie producent z Lublina może jeszcze wygrać to starcie. Z kolei Solaris czeka spokojnie na rozstrzygniecie w MAXI zadaniu i ewentualny przerzut środków do swojej MEGA części. Taki jest plan. Czy taka będzie decyzja komisji przetargowej? Poczekajmy!

Rybnickie autobusy

Autobusy wodorowe dla Rybnika mają cechować się długością w przedziale 11,5 – 12,5 m (MAXI), 17,5 do 18,5 m (MEGA) oraz wysokością do 3,4 m. Każdy autobus winien posiadać niską podłogę na całej powierzchni przeznaczonej dla pasażerów stojących. Maksymalna wysokość podłogi na progu każdych drzwi to 325 mm.

Jednostką napędową ma być silnik umieszczony centralnie o mocy netto minimum 220 kW chłodzony cieczą lub powietrzem lub silniki w piastach kół o mocy minimalnej netto 125 kW każdy. W układzie napędowym musi być zastosowany system odzyskiwania energii z hamowania i redukcji prędkości jazdy. Autobusy będą wyposażone w ogniwo paliwowe zamontowane na dachu o mocy minimum 70 kW netto (MAXI) i 100 kW (MEGA). Gniazdo do tankowania wodoru zlokalizowane będzie z prawej strony w okolicach osi przedniej. Czas tankowania wodoru to 30 minut (w autobusach MAXI) i 35 minut (w autobusach MEGA) od 0% do 100% pojemności butli. Dodatkowe magazyny energii elektrycznej mogącej być wykorzystane do celów trakcyjnych niezależnie od pracy ogniwa paliwowego.

Autobusy muszą posiadać całkowicie oddzielone od przedziału pasażerskiego stanowisko kierowcy z dwoma niezależnymi wejściami: od wewnątrz autobusu oraz od zewnątrz autobusu. Oddzielenie od przedziału musi być przeszklone w sposób niepowodujący powstawania refleksów i odbić oraz nadmiernego przedostawania się światła do wnętrza kabiny. W jej wnętrzu znajdzie się m.in. lodówka oraz radio. W przestrzeni pasażerskiej znajdą się siedzenia o ergonomicznym kształcie, wandaloodporne, tj. o powierzchniach utrudniających naniesienie napisów typu „graffiti”. Wkładki tapicerskie siedziska i oparcia muszą być wyposażone w gąbkę (piankę) zmiękczającą pod tapicerką. Autobusy muszą posiadać klimatyzację przestrzeni pasażerskiej oraz oddzielnie sterowaną klimatyzację kabiny kierowcy zintegrowaną z układem ogrzewania kabiny kierowcy oraz przedniej szyby.

Tablice zewnętrzne kierunkowe mają być diodowe i umożliwiać wyświetlanie treści w kolorze białym. Wewnątrz informację pasażerską zapewnią wyświetlacze boczne, czyli monitory ciekłokrystaliczne o przekątnej minimum 37 cali. Dodatkowo autobusy mają być wyposażone w system zliczania potoków pasażerskich.

Link do zamówienia : https://ezamowienia.gov.pl/mp-client/search/list/ocds-148610-4d4778b1-9e66-4ced-bf1c-5b63f380944d