Pięć miesięcy gdyńskiego buspasa

Filozofia buspasa

Rozwój technologiczny i wzrastający popyt na podróże wmiastach powoduje wzrost liczby pojazdów na drogach, co przyczynia się dowyczerpywania przepustowości przekrojów ulicznych, skrzyżowań oraz pojemnościparkingów. Rozbudowa infrastruktury w wielu przypadkach jest ograniczona lubwręcz niemożliwa, szczególnie w centrach miast, w związku z dużą zwartościązabudowy. Duże zatłoczenie może powodować wzrost zagrożeń środowiskowych,jakimi są przede wszystkim hałas, emisja spalin, niszczenie krajobrazu orazwzrost liczby wypadków. Dodatkowo w dłuższym okresie czasu nie jest torozwiązanie skuteczne, ponieważ rozbudowana sieć drogowa ponownie się zapełniai pogarszają się warunki ruchu. Zbyt duże zatłoczenie ulic powoduje niską efektywnośćwszystkich systemów transportowych oraz pogorszenie warunków życia mieszkańców.

Rozwiązaniem problemu, które niesie za sobą zmniejszeniezatłoczenia ulic, poprawę bezpieczeństwa oraz stanu środowiska naturalnego,jest rozwój i zwiększenie jakości funkcjonowania transportu zbiorowego. Jednymze środków zwiększających atrakcyjność transportu zbiorowego dla użytkownikówjest zastosowanie priorytetu, np. w postaci pasów autobusowych o organizacjiruchu dostosowanej do istniejących potrzeb, czy poprzez udzielenie priorytetuna sygnalizacji świetlnej dzięki odpowiedniej detekcji autobusu.Uprzywilejowanie transportu zbiorowego niesie za sobą sporo korzyści:

• korzyści ekonomiczne, wynikające z oszczędności czasuprzeznaczanego na oczekiwanie na pojazd i czasem przemieszczania się orazzmniejszeniem kosztów eksploatacji pojazdów,
• korzyści społeczne, związane ze zwiększeniem poczuciabezpieczeństwa i zmianą zachowań komunikacyjnych
• korzyści środowiskowe, jakimi jest obniżenie hałasu ipoziomu emisji spalin oraz poprawa wyglądu ulic w tym poprawa komfortu życiamieszkańców.

Dedykowane pasy autobusowe są rozwiązaniem stosowanym już odwielu lat w europejskich miastach, w tym również w Polsce ? dla przykładu wKrakowie funkcjonuje około 11 km pasów autobusowych i ponad 11 km pasówautobusowo ? tramwajowych, natomiast w Warszawie funkcjonuje 15 pasówautobusowych o łącznej długości około 13,3 km.

Pasy londyńskie

Uważa się, że w Londynie wprowadzono jeden z najbardziejwszechstronnych systemów na świecie, dzięki któremu można nadać priorytetautobusom. W ciągu ponad 40 lat pasy autobusowe były rozbudowywane, zaś całysystem rozwijany stał się częścią rozbudowanego systemu transportowego wmieście. Pierwszy pas autobusowy powstał w 1968 roku i był oddzielony odpozostałych potoków ruchu krawężnikiem. W roku 2009 w Londynie funkcjonowało 1200 pasów autobusowych, co stanowiło 5% całkowitej sieci autobusowej, z czegookoło 500 segmentów, czyli 121 km, stanowiły pasy na drogach o znaczeniuregionalnym, oznaczane malowaniem pasa kolorem czerwonym (?red routenetwork”).  Pasy autobusowe wLondynie obowiązują w różnych godzinach w zależności od lokalnych warunków izapotrzebowania. W przybliżeniu 29 % sieci pasów autobusowych funkcjonujecałodobowo, 25 % przez 12 h, zaś 54 % jedynie w godzinach szczytu bądź wnietypowych godzinach.

Na 90 % odcinków londyńskich buspasów do ruchu dopuszczonesą także taksówki. Samochody osobowe zasadniczo nie mają możliwości korzystaniaz pasa. Wyjątkami są kierowcy, którzy uzyskali takie pozwolenie (które przyklejanejest do przedniej szyby samochodu), samochody podwożące osoby niepełnosprawne,również posiadające odpowiednie oznaczenie oraz w niektórych obszarach możliwejest chwilowe zatrzymanie w celu podjęcia lub wysadzenia pasażera. Równieżmożliwy jest wjazd na pas 20 m przed skrzyżowaniem w celu zajęcia pasa doskrętu w prawo. Ruch rowerowy dopuszczony jest na większości pasówautobusowych, gdzie szerokość pasa przekracza 3 m. Do ruchu po pasiedopuszczone są pojazdy specjalne jak policyjne, straży pożarnej, czy karetkipogotowia oraz przykładowo samochody pocztowe i służby komunalne.

Pasy paryskie

Również w Paryżu została wprowadzona obszerna sieć pasówautobusowych. Koncepcję wydzielonych pasów autobusowych zaczęto wprowadzać wlatach 60-tych XIX w. Pierwszy pas został otwarty w 1964 r. Obecnie z mieścieznajduje się 190 km pasów autobusowych (dane na 2008 rok), z czego 102 kmpoprowadzone jest zgodnie z kierunkiem ruchu samochodowego, a 18 km tokontrapasy, 69 km pasów odseparowane jest za pomocą różnego rodzaju barier odpozostałych potoków ruchu. W Paryżu do korzystania z pasów autobusowych, pozaautobusami, są pojazdy straży pożarnej, policji, karetki pogotowia, lekarzeodpowiadający na wezwania oraz taksówki, które mają możliwość zatrzymywania sięw celu podjęcia lub wysadzenia pasażera. Rowerzyści uprawnieni są do poruszaniasię po 83% długości pasów, czyli po 157 km pasa. Motocykle i inne pojazdydwukołowe, nie są uprawnieni do poruszania się po pasie. Samochody dostawczemogą wjechać na pas jedynie w celu dojazdu do miejsca przeznaczonego naprzeładunek, poza godzinami szczytu.

„