Mocne wejście Grupy Polsat na autobusowy rynek. Umowa na 20 NesoBusów dla Rybnika

Zapisy umowy

Zgodnie z zapisami umowy, wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy zostało określone na kwotę 66,1 mln złotych brutto i zostanie rozliczone za każdy autobus osobno po podpisaniu protokołu odbioru końcowego – dostawy autobusu. Gwarancja należytego i zgodnego z kontraktem wykonania prac zostanie udzielona na okres 73 miesięcy.

Umowę popisali Piotr Kuczera, prezydent Rybnika oraz Maciej Nietopiel, prezes zarządu PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy Sp. z o.o. – firmy, która wygrała przetarg na realizację zadania, oferując 66 149 680 zł.

-„Komunikacja miejska jest przyszłością miast. Rybnik ma ambicje, by  być w czołówce i pokazywać główne trendy rozwojowe. Jesteśmy miastem, które staje na czele promowania nowej formy transportu, zmienia jakość komunikacji publicznej, stawia na nowoczesne rozwiązania. Zainteresowanie paliwami alternatywnymi to odpowiedź Rybnika na trendy ogólnoświatowe, wskazujące na  ekologiczne podejście w różnych aspektach życia. 20 autobusów wodorowych, które wyjadą na rybnickie drogi, to wyraz odpowiedzialnego myślenia o przyszłości. Inwestujemy w przyszłość, przekształcając ROW – Rybnicki Okręg Węglowy – w Rybnicki Okręg Wodorowy. Autobusami wodorowymi dajemy jasny sygnał, że ta technologia jest obecna w życiu i może być naszą przyszłością –  podkreśla prezydent Rybnika Piotr Kuczera.

-„Decyzja Rybnika odnośnie zakupu autobusów wodorowych, zwłaszcza w kontekście tego, co dotyczy miejskich zakładów komunikacji, które muszą wprowadzać coraz większy procent udziału autobusów nisko- i zeroemisyjnych, jest bardzo racjonalna. Trzeba sobie zdać sprawę z tego, że to, co się dzieje w Rybniku, to jest coś, co będzie musiało się zadziać również w innych polskich miastach. Ci, którzy są w awangardzie, jak Rybnik, będą szybciej spełniali wymogi, co będzie się przekładało na wymierne efekty ekologiczne i ekonomiczne. Rybnik wyrasta na pioniera, jeżeli chodzi o transport wodorowy w Polsce, dlatego bardzo się cieszymy, że będziemy mogli z Miastem  współpracować – wskazuje Maciej Nietopiel.

Napięty Terminarz

Zgodnie z planem, pierwsze autobusy wodorowe powinny zostać dostarczone do Rybnika na koniec III kwartału 2023 roku, pozostałe – w IV kwartale.

-„Produkt, który oferujemy, to produkt najwyższej jakości. Nasz autobus jest bardzo efektywny – zużywa około 8 kg wodoru na 100 km. Zbiorniki mają pojemność 37,5 kg wodoru, co pozwala na przejechanie ok. 450 km, a tankowanie trwa 15 minut – podkreśla Maciej Nietopel. 

Na dobrą jakość oferty PAK-PCE wskazuje Łukasz Kosobucki, prezes spółki Komunikacja Miejska Rybnik.

-„Miasto, ogłaszając przetarg, przeznaczyło na zakup 20 wodorowych autobusów 88 mln złotych. Złożone w przetargu oferty były poniżej tego budżetu. Po odjęciu dotacji, wychodzi na to, że miasto za każdy z tych autobusów zapłaci netto ok 900 tysięcy zł. Propozycja wybranego wykonawcy wskazuje na bardzo dobry stosunek gwarantowanej jakości do ceny. Możemy oczekiwać wygodnej podróży w estetycznych autobusach, które są ciche i nie emitują szkodliwych substancji w miejscu eksploatacji – dodał Łukasz Kosobucki.

W tej chwili linie autobusowe komunikacji miejskiej, organizowane przez Miasto Rybnik, obsługują w sumie: 23 autobusy elektryczne różnej długości; 12 autobusów zasilanych sprężonych gazem ziemnym różnej długości oraz ok. 60 zasilanych olejem napędowym.

PRZETARGOWE ZWROTY

Rybnickie zamówienie na 20 autobusów wodorowych zaczyna przypominać brazylijski serial, dlatego dla porządku przypomnijmy najważniejsze daty: 29 grudnia miasto otrzymało dwie oferty pochodzące od: Solaris Bus & Coach sp. z o.o. – cena 76.998.000,00 PLN brutto / 62.600.0000 PLN netto, co daje jednostkowy koszt Urbino 12 hydrogen na poziomie 3.130.000 PLN netto; PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy Sp. z o.o. – cena 66.149.680,00 PLN brutto / 53.780.227 PLN netto, co daje jednostkowy koszt NesoBusa na poziomie 2.689.011 PLN netto.

Tymczasem śląskie miasto na zakup autobusów miasto przeznaczyło znacznie więcej, bo ponad 88 mln zł. W tej sytuacji 3 lutego Rybnik poinformował o wyborze najkorzystniejszej oferty, tj. PAK-PCE.

Jednak ten wybór oprotestował Solaris i 7 lutego Rybnik przekazał, że unieważnia ten wybór. 14 dni później – 21 lutego – komisja przetargowa ponownie wybrała jako wykonawcę spółkę PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy, stosując identyczną punktację, jak za pierwszym razem.

3 marca Solaris złożył drugi protest, w którym udowadniał, że wzór według którego oceniano oferty złożone w przetargu był oparty wyłącznie o kryterium najniższej ceny, co wykluczało jakikolwiek sens stosowania kryterium technicznego. Ten argument został odrzucony i obie strony – Rybnik i PAK-PCE – rozpoczęły przygotowania do podpisania umowy.

28 marca zawarto kontrakt na dostawę 20 sztuk autobusów elektrycznych zasilanych wodorem z dotacją w wysokości 45,5 mln zł z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Otrzymane przez Rybnik dofinansowanie jest jednym z pięciu najwyższych w Polsce i drugim najwyższym w województwie śląskim, jakie zostały przyznane przez NFOŚiGW ramach konkursu „Zielony Transport Publiczny”.

Teraz miasto musi ogłosić jeszcze jedno postępowanie – na dostawy odpowiedniej ilości wodoru, co planowane jest w przyszłym miesiącu.

RYBNICKA STACJA I WODOROWCE

Dodajmy, że od kilku tygodni na terenie rybnickiego dworca trwa budowa stacji tankowania wodoru, którą realizuje firma PAK-PCE STACJE H2 (będąca własnością ZE PAK oraz Grupy Polsat Plus – podobnie jak spółka PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy). Dostarczany do stacji wodór będzie pochodził całkowicie ze źródeł odnawialnych – będzie to  tzw. zielony wodór. Stacja budowana jest na terenie dzierżawionym od miasta przez spółkę PAK-PCE STACJE H2 (spółka będąca własnością ZE PAK oraz Grupy Polsat Plus).

-„Budowana w Rybniku stacja, to druga w Polsce komercyjna, ogólnodostępna stacja tankowania wodoru. Dostarczany do stacji wodór będzie pochodził całkowicie ze źródeł odnawialnych – będzie to tzw. zielony wodór. Oddanie stacji do użytkowania przez inwestora jest planowane na II kwartał bieżącego roku” – potwierdziła Agnieszka Skupień.

Z kolei autobusy wodorowe dla Rybnika mają cechować się długością w przedziale 11,5 – 12,5 m oraz wysokością do 3,4 m. Każdy autobus winien posiadać niską podłogę na całej powierzchni przeznaczonej dla pasażerów stojących. Maksymalna wysokość podłogi na progu każdych drzwi to 320 mm. Jednostką napędową ma być silnik umieszczony centralnie lub silniki elektryczne umieszczone w osi napędowej o sumarycznej mocy minimum 250 kW. W układzie napędowym musi być zastosowany system odzyskiwania energii z hamowania i redukcji prędkości jazdy. Autobusy będą wyposażone w ogniwo paliwowe zamontowane na dachu o mocy minimum 70 kW netto. Gniazdo do tankowania wodoru zlokalizowane będzie z prawej strony w okolicach osi przedniej. Czas tankowania wodoru to około 10-12 minut. Dodatkowe magazyny energii elektrycznej mogącej być wykorzystane do celów trakcyjnych muszą być zabudowane w oparciu o akumulatory lub superkondensatory lub też inne urządzenia, zdolne do magazynowania energii.  

Autobusy muszą posiadać całkowicie oddzielone od przedziału pasażerskiego stanowisko kierowcy z dwoma niezależnymi wejściami: od wewnątrz autobusu oraz od zewnątrz autobusu. W przypadku autobusów do zadań podmiejskich stanowisko kierowcy ma być z jednym wejściem od wewnątrz autobusu. Oddzielenie od przedziału musi być przeszklone w sposób nie powodujący powstawania refleksów i odbić oraz nadmiernego przedostawania się światła do wnętrza kabiny. W jej wnętrzu znajdzie się m.in. lodówka oraz radio.

W przestrzeni pasażerskiej znajdą się siedzenia o ergonomicznym kształcie, wandaloodporne, tj. o powierzchniach utrudniających naniesienie napisów typu „graffiti”. Wkładki tapicerskie siedziska i oparcia muszą być wyposażone w gąbkę (piankę) zmiękczającą pod tapicerką. Do dyspozycji pasażerów we wszystkich autobusach będą minimum 4 podwójne porty USB (typ A), których gniazda mają być zlokalizowane równomiernie na całej długości przestrzeni pasażerskiej, na poręczach, powierzchniach bocznych lub w widocznym miejscu bezpośrednio pod siedzeniami pasażerskimi. Autobusy muszą posiadać klimatyzację przestrzeni pasażerskiej oraz oddzielnie sterowaną klimatyzację kabiny kierowcy zintegrowaną z układem ogrzewania kabiny kierowcy oraz przedniej szyby. Tablice zewnętrzne kierunkowe mają być wykonane w technologii LED RGB i umożliwiać wyświetlanie treści w minimum dwóch kolorach: białym jaskrawym i bursztynowym. Wewnątrz informację pasażerską zapewni wyświetlacz boczny, czyli monitor ciekłokrystaliczny o przekątnej minimum 38 cali. Dodatkowo autobusy mają być wyposażone w system zliczania potoków pasażerskich.