MiIR: Trwają konsultacje systemu wsparcia niepełnosprawnych

Minister Witold Słowik podkreślił, że program Dostępność Plus obejmuje nie tylko kwestie infrastruktury, ale także integracji, włączania osób o szczególnych potrzebach w życie społeczne.

– Program Dostępność Plus to postulat nowych ram jakości życia, poprzez zapewnienie wszystkim równych szans w osiąganiu pozycji społecznej, możliwości samodzielnego funkcjonowania i udziału w różnych sferach życia. Jego celem jest podniesienie jakości życia i zapewnienie niezależności życia wszystkich, w tym osób starszych i osób z trwałymi lub czasowymi ograniczeniami sprawności. Służyć temu ma poprawa dostępności przestrzeni publicznej, produktów i usług w aspekcie architektonicznym, informacyjnym i komunikacyjnym. Program wymaga zaangażowania całej strony rządowej, ale także samorządów, przedsiębiorców oraz organizacji społecznych – mówił wiceminister Witold Słowik.

Polska jest najszybciej starzejącym się państwem w UE. Obecnie populacja osób powyżej 65. roku życia stanowi 16 proc. mieszkańców Polski. W 2024 roku osiągnie 23 proc. ludności, a w 2050 roku – 33 proc. Osoby z niepełnosprawnościami to teraz 12 proc. populacji Polski.

Tylko 9 proc. nowych budynków użyteczności publicznej jest dostosowanych (2009-2011) do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Jeszcze większe potrzeby są w edukacji – w 48 proc. szkół brakuje osób wspierających w 44 proc. brakuje specjalistów, w 31 proc. barierą jest infrastruktura szkolna. Tylko 20 proc. pojazdów transportu publicznego jest dostosowanych do obsługi osób z niepełnosprawnościami.

Dla kogo Dostępność Plus

Dostępność Plus jest skoncentrowany głównie na potrzebach osób starszych oraz osób z niepełnosprawnościami. Szacuje się, że nawet 30 proc. społeczeństwa może mieć trwałe lub czasowe ograniczenia w mobilności czy percepcji (np. ludzie poruszający się przy pomocy kul, protez, wózków inwalidzkich, niesłyszący, niedowidzący, z trudnościami manualnymi i poznawczymi, osoby z wózkiem dziecięcym, z ciężkim bagażem).Przyjęte na podstawie programu rozwiązania architektoniczne czy komunikacyjne będą uniwersalne a więc będą służyły także ludziom w pełni sprawnym (windy, podjazdy, informacja głosowa, oznaczenia dotykowe).

Program ma dwa podstawowe wymiary. Pierwszy – uniwersalny i długofalowy, zakładający że państwo w swoich działaniach będzie zawsze uwzględniać potrzeby osób z niepełnosprawnościami. Ocena skutków nowych regulacji będzie dokonywana z uwzględnieniem wpływu na osoby z niepełnosprawnościami, a wszystkie nowe inwestycje (budynki, miejsca, transport) będą obowiązkowo zapewniać dostępność już od etapu ich projektowania – po odbiór. Drugi wymiar (bezpośredni) to bieżące i planowane inwestycje (budowlane, transportowe, technologiczne). Inwestycje polegające na modernizacji/poprawie istniejącej infrastruktury, przestrzeni, środki transportu, stron internetowych czy usług. Mające na celu ich dostosowanie do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, poprzez dodawanie komunikacji alternatywnej w autobusach, budowanie podjazdów i wind zamiast schodów, poprawę jakości różnych usług (zakupów) dla osób z ograniczeniami w percepcji.

Regionalne konsultacje

W połowie maja rząd ogłosił budowę systemu wsparcia osób niepełnosprawnych i ich rodzin. Będzie się on opierał na trzech filarach. Pierwszy z nich to solidarnościowy fundusz wsparcia osób niepełnosprawnych. Drugi filar to pakiet społecznej odpowiedzialności, a trzeci – program Dostępność Plus.

Regionalne konsultacje systemu wsparcia osób niepełnosprawnych i ich rodzin odbędą się na przełomie lipca i sierpnia. W lipcu planowane jest przyjęcie programu Dostępność Plus przez rząd.. (PAP)

„