KIO odrzuca II protest Solarisa w Rybniku. Miasto coraz bliżej 20 Nesobusów

przetargowe ZWROTY

Rybnickie zamówienie na 20 autobusów wodorowych zaczyna przypominać brazylijski serial, dlatego dla porządku przypomnijmy najważniejsze daty:

29 grudnia miasto otrzymało dwie oferty pochodzące od: Solaris Bus & Coach sp. z o.o. – cena 76.998.000,00 PLN brutto / 62.600.0000 PLN netto, co daje jednostkowy koszt Urbino 12 hydrogen na poziomie 3.130.000 PLN netto; PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy Sp. z o.o. – cena 66.149.680,00 PLN brutto / 53.780.227 PLN netto, co daje jednostkowy koszt NesoBusa na poziomie 2.689.011 PLN netto. Tymczasem śląskie miasto na zakup autobusów miasto przeznaczyło znacznie więcej, bo ponad 88 mln zł.

W tej sytuacji 3 lutego Rybnik poinformował o wyborze najkorzystniejszej oferty, tj. PAK-PCE. Jednak ten wybór oprotestował Solaris i 7 lutego Rybnik przekazał, że unieważnia ten wybór.

14 dni później – 21 lutego – komisja przetargowa ponownie wybrała jako wykonawcę spółkę PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy, stosując identyczną punktację, jak za pierwszym razem.

3 marca Solaris złożył drugi protest, w którym udowadniał, że wzór według którego oceniano oferty złożone w przetargu był oparty wyłącznie o kryterium najniższej ceny, co wykluczało jakikolwiek sens stosowania kryterium technicznego. -„Poprzez dokonanie wyboru jako najkorzystniejszej oferty PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy Sp. z o.o., która nie przedstawia najkorzystniejszego stosunku jakości do ceny Zamawiający narusza zasadę efektywności ekonomicznej – napisano w odwołaniu, a Solaris nie tylko chciał unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty, ale także powtórzenia całego postępowania przetargowego.

Tym razem Rybnik nawet nie wycofał się ze swojej decyzji w zakresie wyboru Nesobusów i czekał na decyzję KIO.

-„Miasto nie zgadza się z podniesionymi w odwołaniu zastrzeżeniami Odwołującego. Natomiast decyzję dotycząca słuszności zarzutów rozstrzygnie Krajowa Izba Odwoławcza i będziemy musieli poczekać na informacje o wyroku. Trudno mi w tej chwili powiedzieć kiedy to nastąpi” – przekazała Agnieszka Skupień, rzeczniczka Urzędu Miasta w Rybniku.

RYBNICKA stacja i WODOROWCE

Dodajmy, że od kilku tygodni na terenie rybnickiego dworca trwa budowa stacji tankowania wodoru, którą realizuje firma PAK-PCE STACJE H2 (będąca własnością ZE PAK oraz Grupy Polsat Plus – podobnie jak spółka PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy).

-„Budowana w Rybniku stacja, to druga w Polsce komercyjna, ogólnodostępna stacja tankowania wodoru. Dostarczany do stacji wodór będzie pochodził całkowicie ze źródeł odnawialnych – będzie to tzw. zielony wodór. Oddanie stacji do użytkowania przez inwestora jest planowane na II kwartał bieżącego roku” – potwierdziła Agnieszka Skupień.

Autobusy wodorowe dla Rybnika mają cechować się długością w przedziale 11,5 – 12,5 m oraz wysokością do 3,4 m. Każdy autobus winien posiadać niską podłogę na całej powierzchni przeznaczonej dla pasażerów stojących. Maksymalna wysokość podłogi na progu każdych drzwi to 320 mm. Jednostką napędową ma być silnik umieszczony centralnie lub silniki elektryczne umieszczone w osi napędowej o sumarycznej mocy minimum 250 kW. W układzie napędowym musi być zastosowany system odzyskiwania energii z hamowania i redukcji prędkości jazdy. Autobusy będą wyposażone w ogniwo paliwowe zamontowane na dachu o mocy minimum 70 kW netto. Gniazdo do tankowania wodoru zlokalizowane będzie z prawej strony w okolicach osi przedniej. Czas tankowania wodoru to około 10-12 minut. Dodatkowe magazyny energii elektrycznej mogącej być wykorzystane do celów trakcyjnych muszą być zabudowane w oparciu o akumulatory lub superkondensatory lub też inne urządzenia, zdolne do magazynowania energii.

  Autobusy muszą posiadać całkowicie oddzielone od przedziału pasażerskiego stanowisko kierowcy z dwoma niezależnymi wejściami: od wewnątrz autobusu oraz od zewnątrz autobusu. W przypadku autobusów do zadań podmiejskich stanowisko kierowcy ma być z jednym wejściem od wewnątrz autobusu. Oddzielenie od przedziału musi być przeszklone w sposób nie powodujący powstawania refleksów i odbić oraz nadmiernego przedostawania się światła do wnętrza kabiny. W jej wnętrzu znajdzie się m.in. lodówka oraz radio.

W przestrzeni pasażerskiej znajdą się siedzenia o ergonomicznym kształcie, wandaloodporne, tj. o powierzchniach utrudniających naniesienie napisów typu „graffiti”. Wkładki tapicerskie siedziska i oparcia muszą być wyposażone w gąbkę (piankę) zmiękczającą pod tapicerką. Do dyspozycji pasażerów we wszystkich autobusach będą minimum 4 podwójne porty USB (typ A), których gniazda mają być zlokalizowane równomiernie na całej długości przestrzeni pasażerskiej, na poręczach, powierzchniach bocznych lub w widocznym miejscu bezpośrednio pod siedzeniami pasażerskimi. Autobusy muszą posiadać klimatyzację przestrzeni pasażerskiej oraz oddzielnie sterowaną klimatyzację kabiny kierowcy zintegrowaną z układem ogrzewania kabiny kierowcy oraz przedniej szyby.

Tablice zewnętrzne kierunkowe mają być wykonane w technologii LED RGB i umożliwiać wyświetlanie treści w minimum dwóch kolorach: białym jaskrawym i bursztynowym. Wewnątrz informację pasażerską zapewni wyświetlacz boczny, czyli monitor ciekłokrystaliczny o przekątnej minimum 38 cali. Dodatkowo autobusy mają być wyposażone w system zliczania potoków pasażerskich.