Elektryczny debiut Solarisa w Łodzi: Osiem MEGA autobusów

Co chciała Łódź?

Zanim przejdziemy do dzisiejszego wyboru najkorzystniejszej oferty, sprawdźmy jakie parametry techniczno-użytkowe premiował ZIM:

• gwarancja całopojazdowa w okresie 72 miesięcy – 35 pkt,
• gwarancja na akumulatory trakcyjne w okresie 72 miesięcy – 35 pkt, 
• gwarancja na ładowarki wolne w okresie 72 miesięcy – 6 pkt,
• gwarancja na ładowarkę szybką w okresie 72 miesięcy – 6 pkt,
• powyżej 16 miejsc siedzących dostępnych z poziomu niskiej podłogi – 10 pkt, 
• zastosowanie silnika centralnego – 8 pkt.

Analizując łódzki SWZ nie sposób zapomnieć o specyfikacji przetargu na solowe elektryki, który to przetarg wygrało Volvo. Kryteria oceny ofert były bardzo podobne, a szanse techniczne wyrównane, także o wszystkim miała zadecydować cena. I tak się stało.

TRZY OFERTY

9 września swoje propozycje złożyły spółki:

• EvoBus Polska na sumę 36.393.719,70 PLN brutto / 29.588.389 PLN netto, co daje jednostkową cenę Mercedes-Benz eCitaro G na poziomie 3.698.548 PLN netto (ta oferta została odrzucona);
• Solaris Bus & Coach na sumę 31.960.320,00 PLN brutto / 25.984.000 PLN netto, co daje jednostkową cenę Urbino 18 electric na poziomie 3.248.000 PLN netto;
• Volvo Bus Corporation na sumę 35.385.131,99 PLN brutto / 28.768.399 PLN netto, co daje jednostkową cenę Volvo 7900 EA na poziomie 3.596.049 PLN netto.

Z kolei zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie tego zamówienia kwotę w wysokości 37.219.800,00 PLN brutto / 30.260.000 PLN netto, co daje jednostkowy koszt łódzkiego e-przegubowca na poziomie 3.782.500 PLN netto.

19 października Zarząd Inwestycji Miejskich w Łodzi odrzucił ofertę EvoBus i ocenił dwie pozostałe propozycje stosując trzy kryteria:

• ceny (60%),
• parametrów techniczno-użytkowych (30%),
• parametrów ekologicznych (10%)

Komisja przyznała Solarisowi 95,93 pkt. w tym 60,00 pkt za cenę; 32,55 pkt za technikę i 3,38 pkt za ekologię. Z kolei Volvo dostało 89,99 pkt – tracąc punkty do Solarisa w cenie (54,19 pkt) i technice (30,80 pkt), a zyskując w ekologii (5,00 pkt).

Czekamy zatem na umowę i przejazd pierwszych elektrycznych jamników do Łodzi.  

ŁÓDZKIE ELEKTROBUSY

Pierwsze elektryczne przegubowce dla Łodzi mają mieć długość od 17,8 do 18,75 m i wysokość maksymalnie 3,4 m. Oferowane konstrukcje powinny być pojazdami z całkowicie niską podłogą, bez stopni pośrednich w przejściu środkowym oraz we wszystkich drzwiach, o wysokości wejścia nie większej niż 340 mm od powierzchni jezdni. Przepływ pasażerów ma odbywać się przez czworo dwuskrzydłowych drzwi, w układzie 2-2-2-2, otwieranych do wewnątrz z napędem pneumatycznym sterowanym elektrycznie. Szerokość efektywna drzwi ma wynosić minimum 1100 mm. Autobusy będą zasilane energią elektryczną pochodzącą z akumulatorów trakcyjnych o pojemności adekwatnej do zapotrzebowania pojazdu podczas pracy na linii, jednak nie mniejszej niż 200 kWh. Ładowanie elektrobusów ma się odbywać poprzez ładowarki typu plug-in zlokalizowane w zajezdni, a także ładowarki zlokalizowane na krańcówkach (pętlach krańcowych) o mocy nominalnej 300 i 400 kW. W tym przypadku zastosowanie znajdzie tzw. odwrócony pantograf, tj. opuszczany z kopuły masztu połączonego z ładowarką. W przedziale pasażerskim znajdą się wygodne, profilowane siedzenia.

Zamawiający preferuje pojazdy wyposażone w siedzenia pasażerskie, których co najmniej korpus włącznie z uchwytem nad oparciem siedziska wykonany jest z materiałów zawierających nanocząsteczki zdolne likwidować lub powstrzymywać wzrost i namnażanie się mikroorganizmów, a materiał obiciowy zaimpregnowany jest środkiem brudoodpornym. Wentylację zapewnią przesuwne okna, a także klimatyzacja i wentylatory. Z kolei stanowisko kierowcy oddzielone będzie od przedziału pasażerskiego, wyposażone w pełną, zabudowaną, zamykaną kabinę z wyjściem przez pierwszą połówkę pierwszych drzwi. Miejsce pracy kierowcy będzie wyposażone m.in. w fotel obrotowy, zawieszony pneumatycznie, z pełną regulacją bezstopniową w zależności od indywidualnych potrzeb kierowcy, wyposażony w składane i regulowane podłokietniki, a także w dwa wieszaki, zabudowaną we wnętrzu kabiny kierowcy lodówkę (schładzarkę) elektryczną, uchwyt (podstawkę) umożliwiający bezpieczne postawienie typowej szklanki (kubka) lub butelki z napojem o pojemności 0,5 l, pojedynczy port USB.

System informacji pasażerskiej stanowić będą tablice zewnętrzne LED (przednia, boczna, tylna). Wewnątrz znajdzie się tablica boczna LCD o przekątnej minimum 38 cali – umożliwiająca prezentowanie listy przystanków w formie graficznej (zaznaczenie przystanku  strefowego), numeru linii, nazwę przystanków krańcowych, kierunku jazdy, mapki przejazdu, czasu przejazdu między przystankami, nr służbowego kierowcy, reklam, piktogramu środka transportu (autobus), piktogramu np. dworca lub szpitala i innych treści graficznych i tekstowych. Informację pasażerską uzupełnią również tablica wewnętrzna podsufitowa, umieszczona w osi podłużnej autobusu za kabiną kierowcy – z napisem dwurzędowym, umożliwiająca wyświetlanie numeru linii, nazwę przystanków końcowego oraz pośrednich, a ponadto elektroniczna tablica dwustronna LCD o przekątnej minimum 22 cale, z uchwytami do zamocowania wewnątrz pod sufitem, umożliwiająca prezentowanie reklam, numeru linii, nazwę przystanków końcowego oraz pośrednich.