7 lat Urzędu Lotnictwa Cywilnego

Obecnie Urząd Lotnictwa Cywilnego sprawuje nadzór nad:
2228 samolotami do Rejestru Cywilnych Statków Powietrznych
233 urządzeniami wpisanymi do Rejestru Lotniczych Urządzeń Naziemnych
129 Ośrodkami Szkolenia Lotniczego
53 lotniskami wpisanymi do Rejestru Lotnisk Cywilnych
44 lądowiskami wpisanymi do ewidencji lądowisk
26 agentami obsługi naziemnej
16 firmami świadczącymi usługi lotnicze
13 przewoźnikami lotniczymi.

Efekty działania Urzędu to także wydanie:
120 aktów wykonawczych do ustawy Prawo lotnicze
9817 licencji pilotów
5521 świadectw kwalifikacji
9 zezwoleń lub promes zezwolenia na założenie lotnisk

oraz rozpatrzenie ponad 4 500 skarg pasażerów składanych na przewoźników lotniczych.

Siedem minionych lat to, jak w każdej instytucji, okresy efektywnego działania w zgodzie z przepisami prawa oraz sytuacje, których przewidzieć się nie udało, jak choćby niedawny przypadek zatrzymania 5 pracowników Urzędu pod zarzutem przyjmowania korzyści osobistych.

Wyciągnęliśmy wnioski z tej trudnej dla nas lekcji. Obecnie pracujemy nad tym, aby podobne sytuacje nie miały szans powtórzyć się w przyszłości. Poinformujemy o nich Państwa osobno.

Nie sposób wymienić wszystkich działań Urzędu o większości informujemy Państwa na bieżąco, wspomnimy zatem o wybranych:

RYNEK LOTNICZY:
W ramach regulacji rynku transportu lotniczego w Urzędzie prowadzone były liczne prace mające na celu wzmocnienie konkurencji oraz jednocześnie uczynienie rynku bardziej przyjaznym zarówno dla konsumenta (pasażera) jak też dla przedsiębiorcy. Cele te staraliśmy się osiągnąć poprzez stałe monitorowanie sytuacji na rynku lotniczym, ciągłe dostosowywanie go do standardów europejskich i międzynarodowych oraz nadzór i kontrolę nad lotniczą działalnością gospodarczą w kwestiach prawno-ekonomicznych. Prace były prowadzone przy założeniu realizacji długoterminowych celów jakimi są: zapewnienie korzystnych warunków dla zrównoważonego rozwoju lotnictwa cywilnego w Polsce; aktywne kreowanie polityki Prezesa Urzędu w zakresie funkcjonowania rynku transportu lotniczego oraz upraszczanie procedur w zakresie dostępu do rynku. W podejmowanych działaniach Urząd kieruje się wytycznymi wdrożonymi przez Kierownictwo ULC, uwzględniającymi w szczególności: politykę Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO), zalecającą m.in. że „w świetle znaczenia systemu transportu lotniczego dla Państwa i jego wpływu na wspieranie wymiany gospodarczej, kulturowej i społecznej pomiędzy Państwami, powinna istnieć równowaga pomiędzy odpowiednio interesami portów lotniczych i podmiotów świadczących służby żeglugi powietrznej z jednej strony a przewoźników lotniczych z drugiej. Ma to zastosowanie szczególnie w okresach trudności gospodarczych”programy i strategie rządowe, w szczególności „Politykę Transportową Państwa na lata 2006 –2025”, „Kierunki rozwoju turystyki do 2015 roku”, „Rządowy Program Rozwoju Sieci Lotnisk i Lotniczych Urządzeń Naziemnych”, określające miejsce transportu lotniczego w systemie transportowym państwa i jego przyczynianie się do zaspokajania ogólnych priorytetów i interesów narodowych.

W zakresie spraw dotyczących rynku transportu lotniczego istotne były: przeprowadzenie procesu integracji technicznej z Centralnym Biurem Opłat Trasowych EUROCONTROL związane z kompleksową zmianą zasad ustalania i pobierania opłat nawigacyjnych w Polsce;
udział w procesie legislacyjnym na szczeblu krajowym (poprzez opracowywanie projektów zmiany ustawy Prawo lotnicze i rozporządzeń do niej, a także opiniowanie projektów opracowywanych przez inne resorty, w szczególności pod kątem uwzględnienia interesów sektora lotniczego) i wspólnotowym;aktywny udział w zapewnieniu dla transportu lotniczego wspólnotowych środków finansowych w perspektywie budżetowej 2007 –2013 (Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko), a także w opracowywaniu zasad rozdysponowania zagranicznych środków pomocowych, mający na celu uwzględnienie potrzeb sektora lotniczego, przede wszystkim w zakresie kapitałochłonnych nakładów na rozwój infrastruktury;
aktywny udział w szacowaniu rynku –regularne coroczne publikowanie ogólnych prognoz ruchu lotniczego – od 2005 roku; upowszechnianie informacji o sytuacji na rynku transportu w Polsce poprzez opracowywanie publikowanych na stronie ULC analiz rynku oraz regularnych informacji statystycznych dotyczących ruchu lotniczego (wprowadzenie regularnej sprawozdawczości statystycznej z zakresu danych przewozowych ‘System Statystyk Przewozowych’oraz kwartalna publikacja tych danych –od 2005 roku);udział w pracach nad Krajowym Programem Reform na rzecz realizacji Strategii Lizbońskiej w Polsce 2008-2011 oraz koordynowanie całości spraw związanych z pracami nad Krajowym Programem Reform na rzecz realizacji Strategii Lizbońskiej w Polsce w zakresie związanym z działalnością ULC;sprawowanie bieżącego nadzoru nad podmiotami rynku transportu lotniczego (zarządzający lotniskami, instytucje zapewniające służby żeglugi powietrznej, przewoźnicy lotniczy, agenci obsługi naziemnej) w szczególności pod kątem przestrzegania zasady niedyskryminacji, efektywności działalności i zdolności finansowej do prowadzenia działalności; negocjacje mające na celu liberalizację licznych bilateralnych umów o komunikacji lotniczej; współpraca z Komisją Europejską w zakresie podpisania tzw. umów horyzontalnych dostosowujących umowy bilateralne o komunikacji lotniczej zawarte przez państwa członkowskie z krajami trzecimi do prawa wspólnotowego; uczestnictwo na forach wspólnotowych i międzynarodowych w pracach dotyczących regulacji ekonomicznej transportu lotniczego, w tym m.in. udział w prowadzonych na forum ICAO pracach mających na celu zmianę dokumentu Polityki ICAO dotyczące opłat dla portów lotniczych i służb żeglugi powietrznej, w tym udział w Konferencji dotyczącej ekonomiki lotnisk i służb żeglugi powietrznej (CEANS) oraz udział we wspólnotowym „Community Observatory on airport capacity”(powstało ono na bazie „Planu działania na rzecz przepustowości portów lotniczych, efektywności oraz bezpieczeństwa w Europie”, opracowanego przez Komisję Europejską”) którego celem jest wymiana i monitorowanie danych oraz informacji dotyczących wszelkich aspektów związanych z przepustowością portów lotniczych; w zakresie przewozów lotniczych, od początku istnienia ULC, wydano obcym przewoźnikom ponad 5000 zezwoleń pojedynczych, ponad 440 zezwoleń ogólnych i ponad 80 zezwoleń eksploatacyjnych na wykonywanie przewozów lotniczych do/z RP. Polskim przewoźnikom lotniczym wydano ponad 70 upoważnień do wykonywania regularnych oraz serii nieregularnych przewozów lotniczych. Przed każdym sezonem rozkładowym, dwa razy w roku, zatwierdzano po kilkadziesiąt rozkładów lotów przewoźników wykonujących przewozy regularne;
w zakresie lotniczej działalności gospodarczej, Departament Rynku Transportu Lotniczego wydał 32 koncesje na wykonywanie przewozu lotniczego, 41 zezwoleń na wykonywanie usług obsługi naziemnej, 10 zezwoleń na zarządzanie lotniskiem użytku publicznego oraz 44 zezwolenia na prawa sprzedaży przewozów lotniczych.

Zasadne jest również, aby zaznaczyć, iż pole działania wspomnianego departamentu, czyli rynek lotniczy w Polsce od roku 2003 do końca 2008 urósł prawie trzykrotnie (z 7.110 tys. obsłużonych pasażerów w polskich portach lotniczych do 20.658 tys.), natomiast ruch przesyłek (cargo i poczty) o ponad 50% (z z 54.110 ton do 82.000 ton).

Celami oraz wyzwaniami, jakie stoją przed Departamentem w przyszłości są: dążenie do selektywnej liberalizacji przepisów w zakresie dostępu do rynku –tam gdzie nie jest to sprzeczne z wiążącymi Polskę przepisami międzynarodowymi i wspólnotowymi, interesem publicznym lub interesem podmiotów rynku transportu lotniczego –w szczególności w zakresie likwidacji barier rozpoczęcia działalności (bariery wejścia), przy jednoczesnym wzmocnieniu bieżącego nadzoru nad przestrzeganiem przepisów prawa przez podmioty rynku transportu lotniczego pod względem prowadzenia działalności zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Nacisk będzie położony na sprawowanie kontroli następczej, w tym poprzez realizację ekonomicznego nadzoru inspekcyjnego nad podmiotami rynku transportu lotniczego (przejście z kontroli ex ante do ex post);upraszczanie procedur wewnętrznych i zewnętrznych (w szczególności wynikających z przepisów prawa) mające na celu stworzenie środowiska działania przyjaznego dla podmiotów rynku transportu lotniczego, zgodnie z priorytetami Polityki Transportowej Państwa na lata 2006-2025;dążenie do stworzenia skutecznego systemu nadzoru nad przestrzeganiem przez podmioty rynku transportu lotniczego obowiązujących przepisów prawa z zakresu lotnictwa cywilnego, zgodnie z założeniami Polityki Transportowej Państwa na lata 2006-2025;dążenie do wypracowania optymalnych, z punktu widzenia rynku lotniczego jako całości, rozwiązań regulacyjnych stanowiących kompromis pomiędzy interesami różnych uczestników rynku transportu lotniczego, akceptowalnych z punktu widzenia interesu społecznego oraz interesu gospodarczego państwa;aktywna współpraca międzynarodowa (negocjacje bilateralne i wspólnotowe) zmierzająca do tworzenia warunków dla konkurencyjnego transportu lotniczego w Polsce oraz wzrostu mobilności społeczeństwa;
aktywny udział we wspólnotowym procesie legislacyjnym mający na celu dążenie do zapewnienia przyjęcia optymalnych dla Polski przepisów i optymalizacji obciążeń finansowych i administracyjnych dla podmiotów działających na polskim rynku transportu lotniczego;
zapewnienie aktywnej roli podmiotów rynku lotniczego w procesie stanowienia prawa, w szczególności poprzez prowadzenie konsultacji dotyczących nowych lub zmiany istniejących rozwiązań, zarówno na etapie poprzedzającym ich opracowanie, jak i w trakcie prac legislacyjnych.

PRAWA PASAŻERÓW:
Wpływające do Urzędu Lotnictwa Cywilnego skargi pasażerów poszkodowanych w wyniku działalności linii lotniczych rozpatruje Komisja Ochrony Praw Pasażerów (KOPP). Rozpoczęła ona działalność w październiku 2005 roku. Działania Komisji zorientowane są na egzekwowanie przestrzegania przez przewoźników lotniczych postanowień rozporządzenia (WE) nr 261/2004, które zobowiązuje przewoźników do zapewnienia pasażerom opieki w przypadku wystąpienia takich sytuacji jak: odwołania lotów, duże opóźnienia lotów oraz odmowy przyjęcia pasażerów na pokład samolotów.
Komisja realizuje powyższy cel poprzez: rozpatrywanie indywidualnych skarg pasażerów na linie lotnicze i nakładanie na przewoźników kar finansowych tam, gdzie stwierdzone zostanie naruszenie postanowień rozporządzenia (WE) nr 261/2004, a także poprzez prowadzenie wyrywkowych kontroli przewoźników na lotniskach. Z inicjatywy KOPP zostały przygotowane i rozdystrybuowane we wszystkich polskich portach lotniczych plakaty oraz ulotki informujące pasażerów o przysługujących im prawach.
Pracownicy Komisji rozpatrzyli do tej pory ponad 4500 skarg na naruszenie przepisów rozporządzenia (WE) nr 261/2004 oraz udzielili odpowiedzi na ponad 1300 pisemnych zapytań dotyczących praw pasażerów.

LOTNISKA:
W okresie działalności Urzędu Lotnictwa Cywilnego Departament Lotnisk prowadził postępowania zakończone wydaniem decyzji Prezesa ULC m.in. w takich kluczowych sprawach, jak: wpisania do rejestru lotnisk cywilnych -7 lotnisk, zezwolenia lub promesy zezwolenia na założenie -9 lotnisk, wpisania do ewidencji lądowisk -23 lądowiska, wycinki drzew stanowiących przeszkody lotnicze -120. Departament prowadzi również wykaz „Innych miejsc do startów i lądowań”. Od 2002 r. wpisano ich 210.
Obecnie Departament prowadzi postępowania o wpisanie do rejestru lotnisk cywilnych lotniska Warszawa-Babice oraz Warszawa/Modlin oraz kilkanaście postępowań o zaewidencjonowanie lądowisk.
Wiele lotnisk istniejących zarówno użytku publicznego jak i użytku niepublicznego prowadzi prace modernizacyjne o czym świadczy duża ilość (350) wydawanych przez Prezesa ULC decyzji (zezwoleń) na zmianę eksploatacyjnych i technicznych cech lotnisk.
Istnieje bardzo duże zainteresowanie zakładaniem lotnisk i lądowisk naziemnych na terenach byłych lotnisk wojskowych oraz lotnisk i lądowisk na dachach budynków – w najbliższym czasie spodziewamy się wzmożonego napływu wniosków.
Departament Lotnisk od 2003 r. przeprowadził także certyfikację 10 portów lotniczych, w tym odbyło się 28 procesów certyfikacyjnych. Certyfikowane lotniska to (wg kodu identyfikacyjnego ICAO):
EPBY Bydgoszcz – Szwederowo
EPGD Gdańsk im. Lecha Wałęsy
EPKT Katowice – Pyrzowice
EPKK Kraków – Balice
EPLL Łódź – Lublinek
EPPO Poznań – Ławica
EPRZ Rzeszów – Jasionka
EPSC Szczecin – Goleniów
EPWA Warszawa –Okęcie
EPWR Wrocław –Strachowice

Departament jest w trakcie opracowania nowej wersji Podręcznika certyfikacji lotnisk, wg którego odbędą się certyfikacje 7 lotnisk w 2010 r. Po zatwierdzeniu podręcznika przez Prezesa ULC, planuje się zorganizowanie Konferencji „Certyfikacja lotnisk 2010”, na której zostanie omówiony z zainteresowanymi, system certyfikacji opisany w Podręczniku.

Zgodnie z art. 84 Prawa lotniczego na każdym lotnisku powinna funkcjonować lotniskowa służba ratowniczo-gaśnicza (LSR-G). Zapis ten choć słuszny i mający wpływ na bezpieczeństwo wykonywania lotów, nie jest w praktyce możliwy do realizacji. Dla małych lotnisk, mających problemy finansowe z bieżącym utrzymaniem sprzętu latającego oraz infrastruktury, dodatkowe koszta związane z utrzymaniem LSR-G mógłby więc doprowadzić do zapaści i zaprzestania wykonywania statutowej działalności. Obecnie w sejmie, w ramach nowelizacji ustawy Prawo lotnicze, są rozpatrywane poprawki do zapisu tegoż artykułu. Proponowane zmiany idą w kierunku zdjęcia z obowiązku posiadania LSR-G przez lotniska niepubliczne. W zamian zostaną określone minimalne ilości sprzętu ratowniczego jakie powinny być do wykorzystania w sytuacji zagrożenia statku powietrznego na lotnisku lub w jego bezpośredniej okolicy. Jednocześnie wymagane plany ratownicze podlegałyby uzgadnianiu na niższym poziomie administracji państwowej tj. powiatowym lub miejskim. Efektem zmiany art. 84 będzie nowelizacja Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie przygotowania lotnisk do sytuacji zagrożenia oraz lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych.

Warto również wspomnieć, iż z inicjatywy Departamentu reaktywowano Komitet do spraw zderzeń statków powietrznych ze zwierzętami. W spotkaniu organizacyjnym w dniu 28 października br. udział wzięło ok. 35 osób (w tym przedstawiciele zarządzających lotniskami, PAŻP, MI, MOŚ, ornitolodzy). Spotkania odbywać się będą regularnie raz na pół roku, głównym ich celem jest zwiększenie świadomości użytkowników przestrzeni powietrznej w zakresie zagrożeń, jakie mogą powodować zwierzęta na lotniskach oraz w ich otoczeniu, a także określenie metod i technik jego minimalizowania.

Przeprowadzono również inspekcje dot. zagrożenia powodowanego przez ptaki w rejonie lotnisk (Wrocław, Łódź, Warszawa), których efektem było m.in. zapobieżeń powstania bazy MPO przy ul. Pląsy, w bliskim sąsiedztwie lotniska Warszawa-Okęcie.

ŻEGLUGA POWIETRZNA:
Uchwalenie w 2002 roku ustawy Prawo lotnicze zmieniło diametralnie system zarządzania ruchem lotniczym w Polsce. Zwierzchnictwo w przestrzeni powietrznej Rzeczpospolitej Polskiej zostało przekazane przez Ministra Obrony Narodowej ministrowi właściwemu do spraw transportu. Dotychczasowe zarządzanie przestrzenią powietrzną i odpowiedzialność za bezpieczeństwo poza drogami lotniczymi i rejonami cywilnych portów lotniczych przejęły władze cywilne. Powstał Urząd Lotnictwa Cywilnego z właściwym ds. zarządzania ruchem lotniczym departamentem i Agencja Ruchu Lotniczego PPL jako państwowy cywilno-wojskowy organ zarządzania ruchem lotniczym.

Od momentu utworzenia Urzędu Lotnictwa Cywilnego do lipca 2004 r. zadania nałożone na istniejące obecnie departamenty Żeglugi Powietrznej (LOŻ) oraz Ochrony i Ułatwień w Lotnictwie Cywilnym LOB) realizowane były przez Departament Bezpieczeństwa i Nadzoru nad Lotnictwem Cywilnym (LOB). Po wydzieleniu spraw ochrony i bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego departament przyjął aktualną nazwę.

Od 2004 r., po przystąpieniu naszego kraju do UE i EUROCONTROL (realizujących wówczas szeroko zakrojone prace programowe nad utworzeniem jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej), zakres zadań Departamentu Żeglugi Powietrznej i ich rozmiar wzrastał lawinowo. Prace legislacyjne i wdrożeniowe związane zarówno z projektowanymi aktami do ustawy Prawo lotnicze jak i nakładającymi się obligatoryjnymi aktami unijnymi i eurocontrolowskimi, stanowiły wielkie wyzwanie dla młodego Departamentu. Dużym wysiłkiem, doświadczeniem części specjalistów trudną sytuację pomału opanowywano. Wypracowywano model pracy, kształtował się trzon personelu. Nie ustrzeżono się również potknięć o których w dniu dzisiejszym nie wypada mówić a z których wyciągano właściwe wnioski.

Zakres działalności Departamentu obejmuje prowadzenie spraw związanych ze służbami żeglugi powietrznej (służby ruchu lotniczego, służby łączności, nawigacji i dozorowania, służby meteorologiczne dla żeglugi powietrznej oraz służby informacji lotniczej), zarządzaniem przestrzenią powietrzną, zarządzaniem przepływem ruchu lotniczego i pojemnością przestrzeni, lotniczymi urządzeniami naziemnymi, mapami lotniczymi, przeszkodami lotniczymi oraz poszukiwaniem i ratownictwem lotniczym.

Powyższy zakres działalności obejmuje w szczególności certyfikację służb żeglugi powietrznej i nadzór nad nimi oraz wdrażanie i przestrzeganie wymagań zawartych w:

załącznikach 2,3,4,10,11,12 i 15 oraz częściowo 13 i 14 do Konwencji Chicagowskiej,
regulacjach Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (EUROCONTROL),
przepisach Unii Europejskiej dot. Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (SES) i Europejskiego Systemu Zarządzania Ruchem Lotniczym nowej generacji –SESAR,
dokumentach dotyczących Globalnego Systemu Wspomagania Służb Poszukiwania i Ratownictwa Cospas-Sarsat.
W latach 2003 – 2005 Departament przygotował i wprowadził w życie wiele nowych aktów prawnych, wynikających z ustawy Prawo lotnicze, a następnie od 2004 roku szereg przepisów UE i EUROCONTROL, zachowując przy tym nałożone przez te organizacje wymagane terminy.

Równolegle do przygotowywanych i wdrażanych aktów wynikających z regulacji krajowych i międzynarodowych, przygotowano i przeprowadzono w 2007 r. certyfikację a w 2008 r. recertyfikację Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej i Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, w wyniku której certyfikaty zostały przedłużone na kolejne 3 lata.

Departament prowadzi również sprawy związane z działalnością międzyresortowego Komitetu Zarządzania Przestrzenią, będącego organem doradczym Ministra Infrastruktury, Ministra Obrony Narodowej i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Departament Żeglugi Powietrznej nie tylko nadzoruje, wdraża certyfikuje, implementuje…, ale również jest kontrolowany. We wrześniu 2008 r. przeprowadzony został przez ICAO audyt USOAP, w wyniku którego uzyskał ocenę bardzo dobrą. We wrześniu 2009 r. EUROCONTROL przeprowadziła audyt ESIMS.

I na koniec dwie – długo oczekiwane przez LOŻ – informacje z ostatniej chwili:

19 października 2009 r. podpisana została Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej o współpracy w morskim i lotniczym poszukiwaniu i ratownictwie, oraz zakończone zostały negocjacje i doprowadzono do podjęcia przez Rząd Federacji Rosyjskiej Uchwały zatwierdzającej „Umowę między Rządem Federacji Rosyjskiej a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej o współpracy w lotniczym i morskim poszukiwaniu i ratownictwie”.

OCHRONA i UŁATWIENIA:
Zagadnienia ochrony lotnictwa cywilnego przed aktami terroryzmu nabrały szczególnego znaczenia po wydarzeniach, które miały miejsce w Nowym Jorku i Waszyngtonie 11 września 2001 r. W świetle rosnącego znaczenia transportu lotniczego w Polsce i na świecie, w kolejnych latach zagadnienia te nadal będą traktowane priorytetowo. W związku z powyższym, także Urząd Lotnictwa Cywilnego musi podejmować działania zapewniające wysoki poziom ochrony w lotnictwie cywilnym, zgodny w szczególności z przepisami międzynarodowymi funkcjonującymi w tym obszarze.

Niezbędne jest zatem zapewnienie adekwatnego poziomu ochrony polskiego lotnictwa cywilnego do zagrożenia aktami bezprawnej ingerencji, przy jednoczesnym zachowaniu odpowiedniego poziomu ułatwień ogólnosystemowych zapewniających, iż transport lotniczy pozostanie najszybszym i najbardziej efektywnym środkiem transportu.

Powyższy cel realizowany jest w szczególności poprzez stałe dostosowywanie polskiego prawa w zakresie ochrony lotnictwa przed aktami bezprawnej ingerencji do wymogów i standardów obowiązujących w Unii Europejskiej, wypełnianie zaleceń Komisji Europejskiej, Europejskiej Konferencji Lotnictwa Cywilnego (ECAC) dotyczących tego obszaru, jak również wdrażanie standardów ICAO oraz innych organizacji międzynarodowych. W celu zapewnienia prawidłowej realizacji przez podmioty krajowe wymogów wynikających z ww. regulacji i standardów, przeprowadzane są przez ULC inspekcje w krajowych i międzynarodowych (zagranicznych) portach lotniczych, do których operują polscy przewoźnicy.

Jednocześnie w celu zrównoważenia obostrzeń z zakresu ochrony, zostanie wdrożony Krajowy Program Ułatwień w Lotnictwie Cywilnym regulujący organizację i funkcjonowanie systemu ułatwień w lotnictwie cywilnym, który ma na celu zapewnienie sprawnego przemieszczania się pasażerów oraz ładunków środkami infrastruktury lotniczej oraz transportu lotniczego. Efektywność programu będzie jednakże uzależniona od prawidłowej współpracy wszystkich jednostek organizacyjnych biorących udział w realizowaniu zadań związanych z transportem tak, aby wyeliminować niepotrzebne przeszkody oraz opóźnienia.

SPRAWY OBRONNE:
Mijające 7 lat to również okres wytężonych działań ukierunkowanych na efektywną współpracę cywilno –wojskową w obszarze lotnictwa cywilnego. Zgodnie z naszą obecnością w NATO, polskie lotnictwo cywilne realizuje coraz więcej zadań na rzecz obronności państwa. Nie mała zasługa jest w tym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, jako głównego koordynatora przygotowań obronnych przez podmioty lotnictwa cywilnego. Sprawy militaryzacji przedsiębiorstw lotniczych, komercyjnego wykonywania zadań, przez te podmioty, na potrzeby sił zbrojnych, szkolenia obronne kierowniczej kadry, udział w pracach Komitetu Planowania Lotnictwa Cywilnego (CAPC) NATO, to tylko część zagadnień realizowanych przez Urząd w różnych dziedzinach obronności. Wypada również wspomnieć o cyklicznych ćwiczeniach i treningach sztabowych przygotowujących kadrę Urzędu do działań w wyższych stanach gotowości obronnej państwa oraz realizacji zadań o charakterze kryzysowym, wynikającym ze wzrostu zagrożeń bezpieczeństwa państwa o charakterze niemilitarnym.