Rząd o wykluczeniu komunikacyjnym: Kolej+ plus FRPA bez zmiany stawki

28 października Andrzej Bittel sekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury odpowiedział na zapytanie posłanki Joanny Jaśkowiak w sprawie wykluczenia komunikacyjnego w Polsce.

Jak napisała parlamentarzystka, w Polsce w dalszym ciągu występują miejscowości, do których nie dojeżdżają ani pociągi, ani autobusy. Tysiące, jak nie setki tysięcy ludzi jest całkowicie wykluczonych komunikacyjnie, w związku z czym ci mieszkańcy mają problem z dotarciem np. do szkoły, po zakupy, do lekarza, czy na rehabilitację. W latach 2014-2020 ubyło około 480 tysięcy linii, czyli prawie 40 proc. wcześniej istniejących.

-„Polska to nie tylko duże miasta, które są dobrze skomunikowane. Jest także wiele małych miasteczek i wsi, których mieszkańcy każdego dnia zmagają się z problemem dostępu do komunikacji zbiorowej. Marszałkowie województw nie są w stanie sprostać wszystkim zadaniom, które na nich scedowano, tym bardziej, że w ich budżetach jest coraz mniej pieniędzy. A to na skutek chociażby działań rządu, które powodują, że nadal nie otrzymaliśmy środków unijnych, tak bardzo potrzebnych w obecnej, bardzo trudnej, sytuacji, a które na pewno poprawiłyby sytuację związaną m.in. z transportem kolejowym, czy autobusowym. Zadaniem rządu jest, aby zapobiegać wykluczeniu komunikacyjnemu – podkreśliła Joanna Jaśkowiak. I zadała cztery pytania:

1. Jakie działania podejmuje Ministerstwo Infrastruktury i jakie ma plany na najbliższe lata, aby zmniejszyć ilość miejscowości wykluczonych komunikacyjnie?

2. Jakie środki ministerstwo przeznaczy w 2023 roku na usprawnienie komunikacji kolejowej i autobusowej?

3. Czy resort przygotowując plany inwestycyjne w tym zakresie, bierze pod uwagę głos samorządów i społeczności lokalnej?

4. Czy i kiedy ministerstwo zwiększy limit dopłat do wozokilometra? Ceny paliw są wysokie, inflacja za sierpień – ponad 16 procent, brakuje kadr, a koszty utrzymania połączeń są coraz wyższe.

Resort odpowiada

28 października odpowiedział na nie Andrzej Bittel sekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury:

-„Ad 1. Jakie działania podejmuje Ministerstwo Infrastruktury i jakie ma plany na najbliższe lata, aby zmniejszyć ilość miejscowości wykluczonych komunikacyjnie?

Minister właściwy do spraw transportu jako ustawowy organizator kolejowych połączeń międzywojewódzkich zamawia na podstawie umowy pasażerskie połączenia kolejowe o charakterze usług publicznych w oparciu o wymogi zawarte w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 4 grudnia 2020 r. w sprawie planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich oraz w wojewódzkich przewozach pasażerskich w transporcie kolejowym (Dz.U. poz. 2328). Plan zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego, czyli tzw. „Plan transportowy”, określa trasy stanowiące sieć połączeń międzywojewódzkich i międzynarodowych, na których priorytetem jest zapewnienie odpowiedniej dalekobieżnej oferty przewozowej. Ministerstwo Infrastruktury i Pełnomocnik Rządu do spraw przeciwdziałania wykluczeniu komunikacyjnemu wspólnie z operatorem i zarządcą infrastruktury kolejowej w trakcie prac nad poszczególnymi edycjami rozkładu jazdy analizuje możliwości zwiększenia dostępności do transportu kolejowego dla mieszkańców wielu regionów Polski. Analizy obejmują badanie np. sieci osadniczej, potrzeb komunikacyjnych danej społeczności, a także możliwości taborowych, technicznych, stanu infrastruktury oraz czynników formalnoprawnych. Efektem tych prac jest uruchamianie połączeń na liniach, po których pociągi dalekobieżne dotychczas nie kursowały, a oferta przewoźników regionalnych jest marginalna, bądź nie funkcjonuje w ogóle. Do siatki połączeń włączane są nowe powiaty, także o nieco mniejszym potencjale gospodarczym niż największe ośrodki w kraju. Liczba postojów handlowych obsługiwanych przez PKP Intercity na zlecenie ministra właściwego do spraw transportu w rozkładzie 2014/2015 to 326, podczas gdy w obecnym rozkładzie 2021/2022 jest to już 468 postojów (wzrost o 44%). Porównując liczbę uruchamianych pociągów: w rocznym rozkładzie jazdy 2015/2016 liczba ta wyniosła około 133 tys., a w założonym obecnie rozkładzie jazdy 2021/2022 liczba połączeń kształtuje się na poziomie ponad 143 tys. połączeń. Mimo epidemii Covid-19 i spadku w tym czasie popytu na przewozy, organizator dbał o uruchamianie nowych kierunków. Od 2021 roku – na zlecenie Ministra Infrastruktury – pociągi zaczynają docierać do Bielska Podlaskiego, Hajnówki, Siemiatycz, Płocka, Gostynina, Prudnika, Nysy, Paczkowa czy Świdnicy. 2 Powyższe działania, polegające na systematycznej rozbudowie oraz stabilizacji oferty przewozowej na wielu ciągach komunikacyjnych, a także reaktywacja połączeń dalekobieżnych w miejscowościach od lat pozbawionych dostępu do kolei jako środka transportu wpisują się w walkę z wykluczeniem komunikacyjnym, stanowiącą jeden z najistotniejszych kierunków działania Ministerstwa Infrastruktury. Poprawa dostępu do transportu kolejowego związana jest także z realizacją przedsięwzięć oraz inwestycji prowadzonych przez polskiego zarządcę infrastruktury kolejowej, mających na celu poprawę stanu infrastruktury lub dostępu do niej. Podejmowane przez Rząd działania mają na celu usunięcie zaległości w rozbudowie, modernizacji i rewitalizacji infrastruktury transportowej oraz połączenie infrastrukturalne najważniejszych ośrodków wzrostu z obszarami o niższej dynamice rozwoju i włączenie ich w sieć transportu europejskiego. Wdrażając i realizując programy wieloletnie związane z rozwojem infrastruktury kolejowej stale dążymy do zapewnienia organizatorom publicznego transportu zbiorowego oraz przewoźnikom kolejowym jak najlepszych warunków do świadczenia usług publicznych w zakresie przewozów pasażerskich, działając przy tym na rzecz zwiększenia dostępności, atrakcyjności, poprawy bezpieczeństwa oraz niezawodności transportu kolejowego.

Ministerstwo Infrastruktury realizując „Strategię Zrównoważonego Rozwoju Transportu do 2030 roku” dąży do wszechstronnego rozwoju transportu, zarówno w przewozach osób, jak i towarów. Działając na rzecz poprawy standardu i dostępności przewozów kolejowych, wspólnie z zarządcami infrastruktury realizuje programy strategiczne, które wpływają pozytywnie na atrakcyjność transportu poprzez m.in. poprawę stanu technicznego infrastruktury kolejowej. Jednym z takich programów dedykowanych kolei jest Rządowy Program wsparcia zadań zarządców infrastruktury kolejowej, w tym w zakresie utrzymania i remontów, do 2023 roku. Efektem ww. Programu Utrzymaniowego, który jest realizowany poprzez umowy Ministra Infrastruktury z zarządcami infrastruktury kolejowej (PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., PKP Szybka Kolej Miejska w Trójmieście Sp. z o.o., Dolnośląska Służba Dróg i Kolei we Wrocławiu) jest m.in.: zapewnienie stabilności finansowania zarządców infrastruktury, likwidacja najbardziej uciążliwych dla przewoźników kolejowych zaległości utrzymaniowo-naprawczych oraz zapewnienie trwałości inwestycji infrastrukturalnych Ponadto Program umożliwił przejmowanie przez jednostki samorządu terytorialnego linii kolejowych na których od wielu lat nie były prowadzony ruch kolejowy w celu wykonania niezbędnych prac a następnie wykonywanie przewozów kolejowych, czego przykładem może być sieć linii kolejowych na Dolnym Śląsku. Na mocy Uchwały Nr 157/2021 Rady Ministrów z dnia 26 listopada 2021 r. ustanowiono łączny limit środków publicznych na realizację Programu w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. w wysokości 23 833,3 mln zł. Dotychczas na finansowanie Programu przekazano kwotę 16 567,7 mln zł. Obecnie w Ministerstwie Infrastruktury trwają prace nad nowo projektowanym Programem Utrzymaniowym. Aby wymazać regiony wykluczone komunikacyjnie modernizujemy i rozwijamy kolej, także tą regionalną. Należy podkreślić, że tworząc a następnie umożliwiając realizację programów takich jak Krajowy Program Kolejowy, Program Uzupełniania Lokalnej i Regionalnej Infrastruktury Kolejowej – Kolej + do 2029 roku czy Rządowy program budowy lub modernizacji przystanków kolejowych na lata 2021-2025, wspieramy miejscowości nieposiadające dostępu do połączeń kolejowych, a które w wyniku utworzenia takich połączeń będą mogły się rozwijać oraz będą konkurencyjne w porównaniu do innych środków transportu, co wpłynie na usprawnienie komunikacyjne w ww. miejscowości. Krajowy Program Kolejowy do 2023 roku ustanawia ramy finansowe oraz warunki realizacji zamierzeń państwa w zakresie infrastrukturalnych inwestycji kolejowych przewidywanych do wykonania do 2023 roku. Przez 6 lat jego wartość wzrosła z 67,5 mld zł do 76,7 mld zł. Obecnie jest największym programem inwestycyjnym w historii polskiej kolei i będzie również kontynuowany w kolejnych latach. 3 Podejmowane działania mają na celu usunięcie zaległości w rozbudowie, modernizacji i rewitalizacji infrastruktury transportowej oraz dają możliwość połączenia najważniejszych ośrodków wzrostu z obszarami o niższej dynamice rozwoju i włączenie ich w sieć transportu europejskiego. Należy podkreślić, że modernizacja polskiej kolei będzie kontynuowana w kolejnych latach w ramach Krajowego Programu Kolejowego na perspektywę 2021-2027.

Obecna trwają prace nad aktualizacją Krajowego Programu kolejowego do 2030 roku. Realizacja Programu Uzupełniania Lokalnej i Regionalnej Infrastruktury Kolejowej – Kolej + do 2029 roku przyczyni się do eliminowania wykluczenia komunikacyjnego dzięki możliwości uzupełniania sieci kolejowej o nowe połączenia, które przede wszystkim zapewnią pasażerom dostęp do komunikacji międzywojewódzkiej. Podstawowym celem wprowadzonego przez obecny Rząd Programu Kolej + jest uzyskanie/usprawnienie połączenia kolejowego miejscowości o populacji powyżej 10 tys. mieszkańców z miastami wojewódzkimi. Efektem Programu będzie poprawa warunków życia mieszkańców, usprawnienie codziennych podróży oraz możliwość przedstawienia bardziej dostosowanej do potrzeb lokalnej społeczności oferty przewozowej. Dodatkowo nastąpi wzrost atrakcyjności mniejszych regionów kraju a także promowanie ekologicznych środków transportu. Projekty dofinansowane w ramach Programu Kolej + będą stanowiły uzupełnienie inwestycji kolejowych realizowanych i przewidzianych do realizacji w ramach Krajowego Programu Kolejowego, co powinno pozytywnie wpłynąć na zachowanie spójności transportowej regionów Polski w tym sektorze. Budżet Programu Kolej + wzrósł z 6,6 mld zł do 13,2 mld zł, gdzie dofinasowanie z budżetu państwa (w formie dokapitalizowania PKP PLK S.A.) jest na poziomie maksymalnym 85% (11,2 mld zł) a wkład własny jednostek samorządu terytorialnego to minimum 15 % wartości inwestycji (2 mld zł). Ponad 30 projektów liniowych realizowanych w ramach Programu obejmie ponad 1200 km. Kolejnym programem wieloletnim wprowadzonym przez obecny Rząd jest Rządowy program budowy lub modernizacji przystanków kolejowych na lata 2021-2025, w ramach którego budową lub modernizacją objęte zostaną nowe lub istniejące przystanki kolejowe w całej Polsce. Zmodernizowane lub powstałe przystanki kolejowe znacznie ułatwią skorzystanie z transportu kolejowego włączając lokalne społeczności w obszar działania najbardziej ekologicznego środka transportu zbiorowego. Za kwotę 1,0 mld zł zbudowane zostaną nowe przystanki kolejowe, odbudowane te, które od lat nie istnieją oraz wydłużone perony tam, gdzie nie mogą zatrzymywać się pociągi dalekobieżne. Program zakłada poprawę dostępności komunikacyjnej regionów, co w efekcie przyczyni się do eliminowania wykluczenia komunikacyjnego, dostosowywania przystanków kolejowych do ruchu dalekobieżnego, usprawnienia komunikacji kolejowej jako alternatywnej formy transportu innej niż transport drogowy. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 oraz z art. 7 ust. 4 pkt 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 1343 t.j.) realizacją zadań związanych z organizacją publicznego transportu zbiorowego, w transporcie kolejowym, na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w wojewódzkich przewozach pasażerskich zajmują się właściwi terytorialnie marszałkowie województwa.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, minister właściwy do spraw transportu jest organizatorem publicznego transportu zbiorowego w transporcie kolejowym na liniach komunikacyjnych albo sieciach komunikacyjnych w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 – 4 ustawy w ramach zarzadzania publicznym transportem zbiorowym organizator negocjuje i zatwierdza zmiany do umowy z operatorem, ocenia oraz kontroluje realizację przez operatora usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego oraz kontroluje przestrzeganie przez operatora zasad funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego, jak również współpracuje przy aktualizacji rozkładu jazdy w celu poprawy funkcjonowania przewozów o charakterze publicznym. 4 W związku z powyższym, minister właściwy ds. transportu nie jest organem odpowiadającym za monitorowanie stanu realizacji umów PSC zawartych w poszczególnych województwach. Zgodnie ze wskazaną powyżej podstawą prawną, w opisywanej sytuacji minister właściwy do spraw transportu nie posiada narzędzi do ingerowania w sposób, w jaki Marszałkowie Województw realizują zadania związane z organizacją publicznego transportu zbiorowego w obrębie swoich województw. Jak wynika z art. 6 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. 2022 poz. 547 t.j.) władze samorządowe wykonują określone ustawami zadania publiczne w sposób samodzielny, w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W związku z powyższym, nie jest zasadne i właściwe ingerowanie przez ministra właściwego do spraw transportu w działania podejmowane przez odpowiednie władze samorządowe.

W odniesieniu do transportu autobusowego minister właściwy do spraw transportu nie jest organizatorem publicznego transportu zbiorowego. W celu zachęcenia samorządów do organizacji połączeń autobusowych, resort infrastruktury przygotował mechanizmy wsparcia finansowego, w ramach ustawy z dnia 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej2. Jej przepisy weszły w życie z dniem 18 lipca 2019 r. Wskazaną ustawę należy uznać za istotne rozwiązanie, które zasadniczo zmieniło sytuację na rynku pozamiejskich przewozów autobusowych. Fundusz rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej (dalej: „Fundusz”) jest pierwszym na tak dużą skalę narzędziem wsparcia finansowego jednostek samorządu terytorialnego w organizacji publicznego transportu zbiorowego. Ustawa przewiduje wsparcie ze środków budżetowych organizatorów publicznego transportu zbiorowego w uruchamianiu nowych linii komunikacyjnych oraz odtworzeniu połączeń, które zostały zlikwidowane (z wyłączeniem przewozów realizowanych w ramach komunikacji miejskiej). Wsparcie jest przekazywane za pośrednictwem wojewodów jako dofinansowanie przez rząd zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego w zakresie autobusowej komunikacji publicznej. W ramach Funduszu organizatorzy otrzymują dopłatę do kwoty deficytu pojedynczej linii komunikacyjnej w przewozach autobusowych o charakterze użyteczności publicznej. Rozwiązania przewidziane w ramach Funduszu dają jednostkom samorządu terytorialnego jako organizatorom publicznego transportu zbiorowego realne możliwości uruchamiania autobusowych przewozów o charakterze użyteczności publicznej, a także tworzenia dobrze zorganizowanej sieci transportu publicznego na ich obszarze z uwzględnieniem dofinansowania przewozów ze środków Funduszu. Ministerstwo Infrastruktury obserwuje rosnące zainteresowanie organizatorów publicznego transportu zbiorowego tym programem. W ramach kolejnych naborów dopłatą obejmowane są nowe linie komunikacyjne: Ø w ramach przeprowadzonych do tej pory naborów wniosków na 2022 rok dopłatą objęto 5 705 linii komunikacyjnych, Ø wnioskowana przez organizatorów kwota dopłaty z Funduszu wynosi 631 556 854,31 zł, Ø liczba gmin na obszarze których realizowane są przewozy z wykorzystaniem środków z Funduszu wynosi 2 316, natomiast liczba mieszkańców tych gmin wynosi 32 361 387. Wsparcie ze środków Funduszu stanowi istotną pomoc dla organizatorów publicznego transportu zbiorowego w realizacji ich zadań własnych w zakresie organizacji publicznego transportu zbiorowego. Tym samym dopłata ze środków Funduszu może stanowić jedno ze skutecznych narzędzi przeciwdziałania wykluczeniu komunikacyjnemu.

Ad 2. Jakie środki ministerstwo przeznaczy w 2023 roku na usprawnienie komunikacji kolejowej i autobusowej?

W ramach poszczególnych programów wieloletnich planuje się w 2023 roku poniesienie wydatków w wysokości: · KPK: około 14 mld zł; · Program Kolej +: około 728 mln zł; · Program Przystankowy: około 393 mln zł; · Rządowy Program wsparcia zadań zarządców infrastruktury kolejowej, w tym w zakresie utrzymania i remontów, do 2023 roku: około 5 466,1 mln zł; · Fundusz rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej: wsparcie zaplanowano w perspektywie wieloletniej. Od 2020 r. kwota planowanych przychodów Funduszu wynosi corocznie 800 mln. zł.

Ad 3. Czy resort przygotowując plany inwestycyjne w tym zakresie, bierze pod uwagę głos samorządów i społeczności lokalnej?

Współpraca z samorządami jest bardzo ważna, dlatego w przypadku projektów o znaczeniu regionalnym decydujący głos w kwestii kolejności ustalania priorytetów dla zadań inwestycyjnych w danym województwie ma organizator transportu publicznego na terenie danego województwa. Należy pamiętać, że do obowiązków organizatora publicznego transportu zbiorowego na terenie danego województwa, tj. marszałka województwa należy planowanie rozwoju transportu, organizowanie publicznego transportu zbiorowego oraz zarządzanie nim. Dodatkowo należy podkreślić, że każdy program wieloletni przechodzi m.in. konsultacje społeczne oraz jest opiniowany przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego. Możliwość dofinansowania projektów regionalnych umożliwiają również Fundusze Europejskie dla regionów 2021-2027, których wykorzystanie zależy przede wszystkim od decyzji na poziomie samorządów, tj. Marszałków, w zakresie dofinansowania ze środków UE działań dotyczących budowy, przebudowy, rozbudowy lub modernizacji linii kolejowych zarządzanych przez PKP PLK S.A, na wzór obecnie realizowanych Regionalnych Programów Operacyjnych dla poszczególnych województw na lata 2014-2020. Podkreślenia wymaga fakt, że Ministerstwo Infrastruktury wielokrotnie wskazywało konieczność ujęcia projektów kolejowych o charakterze regionalnym w poszczególnych projektach programów Fundusze Europejskie dla regionów 2021-2027, na etapie opiniowania powyższych dokumentów na poziomie Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, celem dalszej ich realizacji, wzorem obecnej perspektywy, jak również działań podjętych przez niektóre województwa. W odniesieniu do transportu autobusowego resort infrastruktury z uwagą analizuje wszelkie propozycje jednostek samorządu terytorialnego dotyczące zmian w funkcjonowaniu Funduszu. Postulaty te są przedmiotem analiz w resorcie infrastruktury w toku prac legislacyjnych nad nowelizacją ustawy o Funduszu. Projekt ustawy o zmianie ustawy o zmianie ustawy o publicznym transporcie zbiorowym oraz niektórych innych ustaw, w zakresie którego zostanie znowelizowana także ustawa o Funduszu, jest wpisany do Wykazu prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów pod numerem (UD18). W ramach ww. projektu przewidziano wprowadzenie możliwości zawierania przez wojewodę z organizatorem oprócz rocznych umów o dopłatę także wieloletnich umów o dopłatę. Wprowadzenie, postulowanych przez organizatorów publicznego transportu zbiorowego, wieloletnich umów o dopłatę zapewni większą przewidywalność i stabilność dopłat z Funduszu. Zachęci tym samym organizatorów publicznego transportu zbiorowego do organizacji przewozów o charakterze użyteczności publicznej, z wykorzystaniem środków Funduszu, zwłaszcza na obszarach gdzie dostępność transportu nie jest obecnie wystarczająca.

Ad 4. Czy i kiedy ministerstwo zwiększy limit dopłat do wozokilometra?

Ceny paliw są wysokie, inflacja za sierpień – ponad 16 procent, brakuje kadr, a koszty utrzymania połączeń są coraz wyższe. Ministerstwo Infrastruktury na bieżąco monitoruje funkcjonowanie Funduszu, co pozwala na podejmowanie działań adekwatnych do aktualnej sytuacji na rynku przewozów autobusowych. W tym kontekście, z związku z pandemią choroby COVID-19 w celu wsparcia funkcjonowania przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej zwiększono – od 1 kwietnia 2020 r. do 31 grudnia 2022 r. – stawkę dopłaty z Funduszu do 1 wozokilometra z kwoty nie wyższej niż 1,00 zł do kwoty nie wyższej niż 3,00 zł. W dniu 19 marca 2022 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 14 lutego 2022 r. o zmianie ustawy o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej, które przede wszystkim umożliwiają, w miarę potrzeb, przesunięcie przyznanych i niewykorzystanych środków z Funduszu z województw do tych województw, w których limit środków przyznanych na dany rok okazał się niewystarczający. Nowy mechanizm przesunięcia środków ma zastosowanie począwszy od naborów o objęcie w 2022 r. dopłatą z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej. Zwiększa on elastyczność w zarządzaniu środkami Funduszu. Ponadto, ostatnia nowelizacja przepisów ustawy o Funduszu utrzymuje także zwiększoną kwotę dopłaty z Funduszu do 1 wozokilometra przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej w kwocie nie wyższej niż 3,00 zł do dnia 31 grudnia 2023 r. Do końca przyszłego roku utrzymane zostają również obowiązujące przepisy epizodyczne ustawy o Funduszu. Resort infrastruktury informuje, że obecnie nie są planowane prace legislacyjne związane ze zwiększeniem stawki dopłaty z Funduszu. Dla zrekompensowania rosnących cen paliw oraz innych kosztów wynikających z aktualnej sytuacji gospodarczej należałoby rozważyć zastosowanie instrumentów wspierających, uwzględniających równość wszystkich podmiotów wobec prawa, niezależnie od tego jaką branże reprezentują. W tym przypadku Fundusz powinien pozostać autonomicznym instrumentem pomocowym, dedykowanym wyłącznie organizatorom publicznego transportu drogowego, uruchamiającym przewozy o charakterze użyteczności publicznej. Proszę o przyjęcie powyższych informacji.”