Interpelacja w sprawie połączeń kolejowych na trasie Lublin-Radom-Łódź-Poznań 

17 września posłanka Paulina Matysiak wystosowała interpelacje nr 4900 do ministra infrastruktury w sprawie połączeń kolejowych na trasie Lublin-Radom-Łódź-Poznań 

Jak pisze posłanka 

Szanowny Panie Ministrze,  

we wrześniu ubiegłego roku, po kilkunastu latach przerwy, przywrócono bezpośrednie połączenie kolejowe w relacji Lublin-Radom-Łódź-Poznań (IC Koziołek). O przywrócenie tego połączenia latami zabiegali pasażerowie, społecznicy, samorządowcy i parlamentarzyści regionów, przez które przebiega to połączenie, składając w tym temacie liczne interpelacje i petycje. Przywrócenie połączenia było możliwe również dzięki przeprowadzonym w ostatnich latach pracom modernizacyjnym na linii nr 22 Tomaszów Mazowiecki-Radom, dzięki którym przywrócono parametry techniczne jednego toru, umożliwiając ruch pociągów pasażerskich z prędkością do 120 km/h. Dalsze prace modernizacyjne na drugim torze, w tym modernizacja przystanków kolejowych, rozjazdów i mostów, zaplanowane są na przyszły rok. Nie przewidziano jednak w najbliższym czasie dobudowy drugiego toru na odcinku Tomaszów-Radzice, gdzie funkcjonuje obecnie tylko jeden tor, a prędkość pociągów jest ograniczona do maksymalnie 100 km/h. 

Zarówno połączenie dalekobieżne Lublin-Radom-Łódź, jak i realizowane na linii Radom-Tomaszów Mazowiecki-Łódź połączenia regionalne obsługiwane przez spółki samorządowe Łódzka Kolej Aglomeracyjna oraz Koleje Mazowieckie cieszą się dużą i rosnącą popularnością. Martwi jedynie brak koordynacji rozkładów pomiędzy wspomnianymi spółkami samorządowymi, konieczność przesiadki pomiędzy pociągami obu przewoźników dla pasażerów podróżujących między województwami, a także brak skomunikowania pociągów. 

Działania na rzecz modernizacji tej trasy oraz poprawy obsługi należy ocenić pozytywnie, jako wpisujące się w realizację słusznych założeń poprawy dostępności komunikacyjnej różnych regionów kraju i promocji najbardziej ekologicznego środka transportu, jakim jest kolej. Niepokoją jednak wypowiedzi oraz działania ze strony różnych podmiotów związanych z koleją w ostatnim czasie. 

Obsługa trasy dalekobieżnej w postaci jednego pociągu na dobę jest jednak, jak wiadomo, dalece niewystarczająca. Jako minimalną skalę obsługi przyjąć należy 2–3 pociągi dziennie, które są odpowiednio rozplanowane czasowo, dzięki czemu zapewniają możliwość dojazdu i powrotu, zwłaszcza pomiędzy sąsiednimi ośrodkami. Najlepiej również dobrze skomunikowanymi na stacjach węzłowych z innymi środkami transportu: regionalnego i autobusowego. Tego w przypadku wspomnianej relacji Lublin-Radom-Łódź jednak brakuje. Od początku uruchomiono tylko jedno połączenie dziennie. W projekcie nowego rocznego rozkładu jazdy brakuje niestety dodatkowych połączeń w tej relacji. 

Co więcej, ustami rzecznika prasowego spółka PKP Intercity nie wykluczyła wręcz docelowo likwidacji połączeń dalekobieżnych na linii Lublin-Radom-Łódź z powodu rzekomej niesatysfakcjonującej frekwencji. Jest to wypowiedź dalece niepokojąca i niezrozumiała, biorąc pod uwagę fakt, że połączenie to funkcjonuje raptem od roku (po kilkunastu latach przerwy, co spowodowało zapewne trwałe odejście części pasażerów od wykorzystania kolei w tych podróżach). Do tego jest to tylko jedno połączenie dziennie, co pogarsza jego atrakcyjność dla kogoś, kto chciałby pojechać i wrócić tego samego dnia tym pociągiem. Przeczą temu wreszcie również obserwowane i dokumentowane przez pasażerów dane na temat frekwencji w tym pociągu. 

Ponadto w opublikowanym do konsultacji społecznych przez spółkę CPK projekcie Horyzontalnego Rozkładu Jazdy pociągów (2035) linia Radom-Łódź w ogóle nie przewiduje obsługi pociągami dalekobieżnymi, co należy zapewne traktować jako błąd. 

Są to wszystko sygnały i działania niezrozumiałe i niepokojące, biorąc pod uwagę zarówno wspomniane prace modernizacyjne prowadzone na tej linii, obowiązujące dokumenty strategiczne (np. Polityka Zrównoważonego Rozwoju Państwa), dotychczasowe zapowiedzi przedstawicieli Ministerstwa Infrastruktury i spółek kolejowych (odpowiedzi na wcześniejsze interpelacje w sprawie linii kolejowej Lublin-Radom-Łódź-Poznań przewidujące w przyszłości obsługę tej relacji minimum 3–4 razy dziennie w wydłużonej relacji do Szczecina), ale też zdrowy rozsądek. Ciąg linii kolejowych nr 7, 26 i 22 tworzy horyzontalny korytarz transportowy łączący 3 największe ośrodki miejskie centralnej Polski obok Warszawy, tj. Łódź, Lublin i Radom. Wraz z przyległymi terenami (w promieniu 20–30 kilometrów od wspomnianej linii) obszar ten zamieszkuje co najmniej 1,5 miliona mieszkańców. Połączenie to jest dobrej jakości technicznej i zapewnia już obecnie czas przejazdu konkurencyjny z transportem drogowym (w relacji Lublin-Radom ok. 1 godz. 10 min., Lublin-Łódź 2 godz. 45 min., Radom-Łódź 1 godz. 30 min.). Dla Lublina i Łodzi połączenie kolejowe przez Radom jest najkrótszym i najszybszym połączeniem. Przy braku jeszcze przez wiele lat drogi ekspresowej w tej relacji (budowa drogi S12 Lublin-Radom-Łódź zakończy się najwcześniej w 2032 roku) atrakcyjność połączenia kolejowego w tej relacji tym bardziej rośnie. Należałoby zatem oczekiwać rozwoju oferty przewozowej w tej relacji, a nie jej ograniczania. 

W związku z powyższym, działając na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 907), proszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: 

1. Jakie są plany spółki PKP Intercity w odniesieniu do obsługi linii kolejowej Lublin-Radom-Łódź w najbliższych latach? Kiedy można spodziewać się uruchomienia dodatkowych połączeń w tej relacji? 

2. Jaka jest frekwencja w IC Koziołek? Jak ma się ona do zakładanych przez PKP Intercity wielkości? I jak się ona porównuje do innych porównywalnych połączeń? 

3. Czy i od kiedy możliwe byłoby wydłużenie obecnej relacji IC Koziołek Lublin-Poznań do Szczecina, jak było to dotychczas zakładane? Czy i od kiedy możliwe byłoby wydłużenie obecnej relacji IC Włókniarz Szczecin-Łódź do Lublina przez Radom? Zapewniłoby to utrzymanie połączenia Radomia ze Szczecinem, którego zabraknie od nowego rozkładu jazdy, a także poprawiło obsługę Lublina i Łodzi z Pomorzem Zachodnim.  

4. Czy rozważana jest obsługa w krótszych relacjach Lublin-Radom-Łódź, np. mniejszymi (i tańszymi?) składami ED74? 

5. W związku z poprawą stanu infrastruktury na linii kolejowej nr 25 i zapewnieniu od nowego rozkładu jazdy atrakcyjnego czasu przejazdu na trasie Rzeszów-Radom (poniżej 3 godzin), czy rozważane jest uruchomienie połączeń z Rzeszowa przez Radom i Łódź do Poznania, Szczecina i/lub Torunia/Bydgoszczy? Jeśli tak, od kiedy takie połączenie mogłoby być uruchomione? 

6. W związku z brakiem bezpośredniego połączenia Kielc z Łodzią i Poznaniem, czy rozważane jest uruchomienie takiego połączenia przez Radom, na przykład z łączeniem/rozłączaniem składów z kierunku Lublina (np. wspomniany IC Włókniarz) i/lub Rzeszowa?  

7. Proszę o informację na temat braku uwzględnienia w schemacie Horyzontalnego Rozkładu Jazdy 2035 połączenia Lublin-Radom-Łódź-Poznań. Jakie relacje zakładane są na tej linii? 

8. Proszę o informację na temat zasadności i możliwości dobudowania drugiego toru na brakującym odcinku linii 22 od Radzic do Tomaszowa Mazowieckiego. 

9. Proszę o informację na temat działań ministerstwa i koordynuj=ącej rozkłady jazdy spółki PKP Polskie Linie Kolejowe w zakresie poprawy współpracy i skomunikowania pociągów regionalnych uruchamianych na styku województw łódzkiego i mazowieckiego przez Łódzką Kolej Aglomeracyjną i Koleje Mazowieckie. Proszę o informację na temat działań umożliwiających uruchomienie wymiennych bezpośrednich połączeń w relacji Łódź-Radom zamiennie przez ŁKA i KM zamiast dotychczasowych przesiadkowych w Drzewicy.  

Z wyrazami szacunku” 

Czekamy na  odpowiedź minstra