Transparentny podział środków FRPA w Powiecie Wałbrzyskim. Model na przyszłość?

Rozkład jazdy:

1. Ile gmin powiatu wałbrzyskiego wzięło udział w podziale środków z Funduszu Rozwoju Przewozów Autobusowych na 2025 rok?
2. Jakie były główne kryteria przydziału środków między gminy?
3. Które dwie gminy otrzymały najwyższe dofinansowanie i ile ono wyniosło?

Osiem gmin

W podziale środków wzięło udział siedem z ośmiu gmin powiatu (bez Czarnego Boru). Ustalono wspólne zasady, które zastąpiły mechaniczne rozdzielanie funduszy „po równo”. Kluczowe kryteria obejmowały rzeczywiste potrzeby transportowe mieszkańców, odległość gmin od Wałbrzycha oraz strukturę przebiegu tras – uwzględniającą zasięg międzygminny.

Decyzje były przygotowywane przez specjalny zespół, w którego skład weszli: Monika Kuśtak, naczelnik Wydziału Komunikacji i Transportu, Mirosław Lech, wicestarosta oraz Wiesław Mąka, członek zarządu powiatu. Zgodnie podkreślano, że istotą podziału jest funkcjonalność systemu, a nie sztuczna równość.

Analiza alokacji środków

Największe kwoty – po 167.000 PLN – otrzymały Gmina Boguszów-Gorce oraz Jedlina-Zdrój. W pierwszym przypadku decydowało duże obciążenie komunikacyjne i liczba mieszkańców, w drugim – dodatkowa obsługa komunikacyjna gmin Walim i Głuszyca, które dostały niższe wsparcie: po 100.000 PLN.

Średnie dofinansowanie przyznano gminom Mieroszów (128.000 PLN), Szczawno-Zdrój (108.000 PLN) i Stare Bogaczowice (108.000 PLN). Dodatkowo zabezpieczono środki dla gminy Czarny Bór, która planuje utworzenie centrum przesiadkowego w Boguszowie-Gorcach – co ma docelowo usprawnić transport w skali całego powiatu.

Naszym zdaniem: Podział środków w powiecie wałbrzyskim stanowi przykład dobrze skoordynowanego planowania regionalnego transportu. Dzięki partnerskiej współpracy samorządów udało się zapewnić dopasowanie alokacji środków do rzeczywistego natężenia potrzeb przewozowych. Powiat pokazuje, że zrównoważony rozwój komunikacji to nie tylko kwestia środków finansowych, ale przede wszystkim rozsądnej koordynacji i przejrzystości. Taki model może być inspiracją dla innych regionów, w których kwestie dostępności transportu publicznego pozostają wyzwaniem.