W Poznaniu Solaris kontra PESA

17 sierpnia upłynął termin składania ofert w przetargu na dostawę 40 całkowicie niskopodłogowych wagonów tramwajowych dla MPK Poznań Sp. z o.o. O 11.00 na terenie zajezdni tramwajowej przy ul. Głogowskiej nastąpiło otwarcie nadesłanych ofert.

Przetargowi od początku towarzyszy wiele emocji. I nie bez powodu –wszak Poznań do kupowanych dotychczas wagonów niskopodłogowych zbyt wiele szczęścia nie miał. Zakupione do obsługi nowootwieranej trasy PST wagony tatra RT6N1 zasłynęły wysoką awaryjnością, dostarczone kilka lat później siemensy Combino –wadą fabryczną. A jeżeli dodać do tego wagon typu 115N –aktualnie wyłączony z eksploatacji i najnowszy „nabytek”–Pumę, to sytuacja z niskopodłogowym taborem tramwajowym na pewno nie jest idealna. Dodatkowo pogarsza ją fakt uszkodzeń powypadkowych. Naprawy siemensów trwają wiele miesięcy, a wyłączeniu z eksploatacji na skutek napraw lub oczekiwania na naprawę podlegają regularnie jeden lub dwa wagony. Na tramwaje niskopodłogowe czekają zarówno pasażerowie jak i motorniczowie –zwłaszcza Ci, zasiadający codziennie za sterami jednego z ponad 60 wagonów z demobilu. Część z tych wagonów nich liczy sobie ponad 50 lat i powinna zostać poddana wymianie jak najszybciej.

Przetarg prowadzony jest w trybie negocjacji z ogłoszeniem. Co ważne, obejmuje on nie tylko dostawę 40 wagonów tramwajowych całkowicie niskopodłogowych, ale i niezbędnego wyposażenia zajezdni, oprzyrządowania, narzędzi i pakietu naprawczego, przeprowadzenie szkoleń i działania promocyjno-reklamowe. Wagony mają być jednoprzestrzenne, o długości 29-33 metrów i szerokości 2300-2400 mm, napędzane silnikami prądu przemiennego. MPK nałożyło wymóg, że o zamówienie publiczne ubiegać się mogą tylko Ci wykonawcy, którzy w ciągu ostatnich 3 lat wykonali należycie dostawę co najmniej 10 fabrycznie nowych tramwajów niskopodłogowych, wieloczłonowych z silnikami prądu przemiennego w tym minimum 5 tramwajów w jednym zamówieniu do jednego odbiorcy. Wymóg ten był najmocniej krytykowany… w samym Poznaniu. Oznaczał on bowiem „wyrzucenie”z przetargu Fabryki Pojazdów Szynowych –producenta legitymującego się wyprodukowaniem tramwaju 118N, wysokopodłogowych wagonów dla Warszawy i niskopodłogowych doczep biernych dla klientów zagranicznych.

Sam przetarg jest interesujący ze względu na skalę, ale i dofinansowanie unijne. Jest on bowiem realizowany przy wsparciu Funduszu Spójności, w ramach Działania 7.3 'Transport miejski w obszarach metropolitalnych’ Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko’. Wartość projektu to ponad 411 milionów złoych, a zarezerwowana dotacja to prawie 157 milionów złotych. Pomimo bardzo dużego zainteresowania ze strony wykonawców (początkowo: 10 podmiotów), ich liczba stosunkowo się wykruszała. Z przyczyn techniczno-formalnych wypadł protestujący FPS, do etapu negocjacji nie dotarły także Skoda i Bombardier. Po drodze odpadło także francusko-polskie konsorcjum Alstom. Do składania ofert zaproszono łącznie 6 wykonawców. W grupie tej znaleźli się producenci polscy (PESA, Solaris), doskonale znany Poznaniakom Siemens, a także: konsorcjum Ansaldo Breda / Newag, szwajcarski Stadler i hiszpański CAF. Warto zwrócić uwagę na „furtkę”jaką do przetargu dostał się Solaris. Choć bolechowska fabryka nie wyprodukowała jeszcze ani jednego tramwaju, udział w konsorcjum na dostawę Bombardierów do Krakowa pozwolił firmie na zdobycie doświadczenia… ale i cennych referencji.

 

17 sierpnia, do godziny 10.30, do siedziby zamawiającego dotarły zaledwie cztery z sześciu spodziewanych ofert. I to właśnie spośród tych czterech dokonany zostanie wybór producenta, który dostarczy tramwaje dla Poznania. Zgodnie z warunkami przetargu –płatność za pojazdy nastąpi w ciągu 21 dni od dostarczenia (za kazdy tramwaj osobno, po jego dostarczeniu). Dostarczający otrzyma zadatek w wysokości 10 % ceny (z VAT), ale będzie zobowiązany złożyć odpowiednie zabezpieczenia tytułem należytego wykonania umowy (w wysokości 7,5 % wartości przetargu). Wszystkie wagony muszą być dostarczone do Poznania do 31 marca 2012 roku –by mogły wozić pasażerów przy okazji meczów Euro2012.

Oferty otwierane były w kolejności, w jakiej zostały dostarczone. Na pierwszy ogień poszła PESA –z ofertą wycenioną na 245 milionów złotych netto. Drugą ofertę złożył Solaris –280 milionów złotych netto. Zdziwienie zgromadzonych przy otwarciu ofert wywołała propozycja siemensa… nie zawierająca wymaganych danych (m.in. wartości zamówienia). Została ona potraktowana jako niekompletna. Czwartą ofertę złożył CAF –Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles S.A. Hiszpanie wycenili produkt i towarzyszące mu usługi na 419 milionów złotych netto. Co ważne, specyfikacja przetargowa zakłada rywalizowanie nie tylko ceną. Wartość zamówienia to 73 procent punktów, wartość techniczna pojazdów –15 procent, warunki gwarancji –12 procent. To sprawia, że choć oferta producenta z Bydgoszczy jest sporo tańsza, Solaris wcale nie stoi na straconej pozycji. Chociażby dlatego, że w kategorii „wartość techniczna”oceniane są trzy parametry –znamionowa ilość miejsc w tramwaju, suma szerokości otworów drzwiowych i szerokość przejścia wewnątrz wagonu, a we wszystkich trzech parametrach propozycja tramwaju z Bolechowa przebija tramwaj bydgoski.

 

Zgodnie z procedurą, nastąpi teraz sprawdzenie wszystkich złożonych ofert. Wyniki przetargu powinny być znane w ciągu dwóch tygodni. Wysoka cena i gorsze parametry techniczne producenta hiszpańskiego sprawiają, że o zamówienie walczyć będzie dwóch krajowych „gigantów”. PESA –mogąca pochwalić się chociażby gigantycznym (186 wagonów) zamówieniem wieloletnim dla Warszawy i Solaris Bus &Coach. Po rozstrzygnięciu przetargu, będzie możliwość składania ewentualnych protestów (10 dni), a po kontroli Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych będzie już można podpisywać umowę z wykonawcą. Jeżeli nie pojawią się komplikacje –będzie to możliwe najprawdopodobniej na przełomie września i października.