Omnibusy konne wracają na trasę

Podróż omnibusem konnym to ciekawa alternatywa dlatradycyjnego zwiedzania zabytkowej część miasta. Trasa przejazdu prowadzi odPodwala (przystanek Kolumna Zygmunta 01) poprzez ulicę Freta (przystanekBarbakan 02 i przystanek Rynek Nowego Miasta 03) – ulicę Świętojerską – PlacKrasińskich (przystanek Plac Krasińskich 04) – ulicę Miodową i Senatorską.Wycieczka kończy się na Podwalu (przystanek Kolumna Zygmunta 01).Czasprzejazdu całej trasy to ok. 40 minut.

Licencjonowany przewodnik mówiący w języku polskim,angielskim i niemieckim, przybliży pasażerom historię omnibusów konnych orazhistorię miasta podczas podróży. Na przejazdy obowiązują specjalne pamiątkowebilety, które można zakupić bezpośrednio u biletera w omnibusie konnym.

Ceny biletów:

·10 zł- bilet normalny;

·5 zł- bilet ulgowy dla dzieci 6 – 18 lat / osób posiadających Kartę Warszawiaka;

·dladzieci do lat 6 (na kolanach rodziców) przejazd będzie bezpłatny.

Omnibus konny podczas jednego kursu może zabrać 16pasażerów.

Rozkład jazdy Omnibus Konny 2017 r.

* kurs realizowany tylko w przypadku odwołaniawcześniejszych przejazdów ze względu na skrajne warunki pogodowe.

Omnibusy konne – pierwszy środek komunikacji publicznej wWarszawie

W Warszawie pierwszym środkiem komunikacji publicznej byływłaśnie omnibusy. Pojawiły się one w 1822 roku, jako pojazdy służące doprzewozu osób z okazji większych uroczystości lub niedzielnych przejazdów dopodwarszawskich miejsc wypoczynku (np. Bielany, Królikarnia, Marymont,Wilanów). Prędkość podróży (4km/h) nie była oszałamiająca, ale nowe pojazdyzdecydowanie ułatwiały przemieszczanie się i były witane z entuzjazmem.Regularne kursowanie omnibusów rozpoczęło się w 1836 roku i stało się zalążkiempierwszej komunikacji publicznej w Warszawie.

W 1866 roku zostały uruchomione omnibusy żelazne na liniiłączącej dwa najważniejsze dworce kolejowe Warszawy. Rozwój tramwajów konnych wdalszych latach zapoczątkował zmianę profilu wykorzystania omnibusów. Cześć znich zostało sprzedanych furmanom oraz poczthalterom. Coraz częściej też dawneomnibusy miejskie wyruszały na trasy międzymiastowe. Chociaż tramwaje konnezyskiwały coraz większą popularność, wciąż nie docierały wszędzie tam, gdziemogły dotrzeć omnibusy. Stąd te ostatnie nadal były bardzo intensywnieeksploatowane. Punkt kulminacyjny rozwoju omnibusów w Warszawie nastąpił w 1904roku, wówczas kursowało ich aż 128.

W 1907 roku Zarząd Tramwajów zakupił kolejnych 12 omnibusówz pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży wyposażenia (uprzęży, sprzętu, itp.) polikwidowanych stopniowo tramwajach konnych. Nowe omnibusy w kolorze żółtawymzostały próbnie uruchomione 16 października 1908 roku na trasie Nowe Miasto -Krucza. Miały po 15 miejsc siedzących i 6 stojących. Pojazdy te były już jednakwykorzystywane sporadycznie, co świadczyło o nieuchronnym końcu ery masowejkomunikacji konnej w Warszawie. Na wiele kolejnych lat filarem stołecznejkomunikacji publicznej stał się tramwaj elektryczny.

„