Krakowskie modernizacje

Tabor tramwajowy sprowadzany do Krakowa podlega modernizacji przed wprowadzeniem do ruchu. Najprostsze z wprowadzanych ulepszeń polegają na prostej adaptacji, a najbardziej zaawansowane uwzględniają zmianę designu ścian czołowych oraz montaż członu niskopodłogowego.

  

Standardem jest zmiana malowania na biało-niebieskie. Początkowo stosowano barwy kremowo-niebieskie (wagony E1, od 2003 r.), z niebieskim pasem dolnym i kremową linią okien. Później, od 2006 r., kolor kremowy zastąpiono białym, zaś na wagonach N8S-NF zastosowano nowe malowanie biało-czarno-niebieskie, gdzie linia okien była czarna, bok nadwozia –biały, a czoło wagonu –białe. Kolejne wagony N8S-NF obfitowały w eksperymenty związane z układem barw, łącznie z próbą odwzorowania malowania z tramwajów NGT6 z lat 2007-2008. W 2009 r. ponownie zmieniono schemat –wraz z dostawą wagonów GT8S zaadaptowano układ malowania z Duesseldorfu, zmieniając jedynie kolor czerwony na biały. Podobny schemat adaptowano również na kolejne tramwaje E1. Wkrótce nastąpiły kolejne zmiany. W zmodernizowanych tramwajach EU8N wprowadzono nowy schemat, z dominującą barwą niebieską, urozmaicony przez białą, łamaną linię poniżej pasa okiennego. Białego koloru nie uwzględniono natomiast na nowych tramwajach NGT8 z 2012 r., które są w całości niebieskie.

Tab. 1. Zmiany wprowadzane w tramwajach sprowadzanych do Krakowa od 2003 r.

* doczepa
**w 11 wagonach był w momencie zakupu

W tramwajach wymieniane są fotele na wandaloodporne siedziska polskiej produkcji z niebieskim wzorem tapicerki. To znaczna zmiana estetyczna, zwłaszcza we wnętrzach wiedeńskich wagonów E1, gdzie dotychczas znajdowały się drewniane siedzenia.

W toku adaptacji montowane są kasowniki i wyświetlacze. Diodowe wyświetlacze zewnętrzne instalowane są na ścianie czołowej (za szybą motorniczego lub nad nią –w N8S-NF, GT8S, EU8N i E1) lub na dachu (okrągłe tarcze w wagonach E1 i doczepach c3).

 

Jak dotąd najbardziej zaawansowana jest modernizacja wagonów Rotax E6, gdzie z doczep c6 i wagonów E6 utworzono 3-członowy pojazd EU8N. Tramwaj ten otrzymał środkowy człon niskopodłogowy wyprodukowany w Autosanie w Sanoku. Środkową część od pozostałych członów wagonu dzielą 3 stopnie poprzeczne. Dostęp do przedziału niskopodłogowego zapewniają szerokie, 4-segmentowe drzwi otwierane do wewnątrz. Szyby boczne są wklejane, a ściany i sufit wykończono z wykorzystaniem kremowych paneli z tworzyw sztucznych.  Poręcze są srebrne w przeciwieństwie do stosowanej w Warszawie żółtej barwy. W wagonach zastosowano też nowe ściany czołowe. Kwestią gustu jest ocena, czy nowa ściana jest foremna i estetyczna. Efekt uzyskany w tramwaju #3060, jedynym GT8S z nową ścianą, wydaje się być estetyczniejszy i lepiej zgrany z bryłą pojazdu. Ścianę czołową zmieniono też w też wagonach N8S-NF. W pozostałych tramwajach GT8S i N8S-NF pozostawiono oryginalne przody.

Praktycznie niezmienione, poza montażem nowych siedzeń, pozostały wnętrza wagonów E1, GT8S, N8S-NF i c3. Podobnie niemodernizowany był wygląd ścian bocznych.

 

Od 2012 r. w wagonach E1 oraz dołączanych do nich doczepach e6 podczas remontów wymieniane są okna na szyby wklejane lub w uszczelkach, z częścią przesuwną.

 

W wyniku prowadzonych działań, dzięki zmianie malowania, wymianie siedzeń i montażu wyświetlaczy dokonano niedużym kosztem odświeżenia i adaptacji wagonów do warunków krakowskich. Wprawdzie nie pozbawiono wagonów ich istotnych wad takich jak przestarzała konstrukcja układu biegowego, nieekonomiczny rozruch oporowy i wysoka podłoga (za wyjątkiem EU8N), jednak uniknięto rekonstrukcji pudeł wagonów 105Na.