Bydgoskie tramwaje wróciły pod dworzec kolejowy

22 listopada uruchomiona została nowa linia tramwajowa do dworca kolejowego. To był historyczny moment, który w pobliże nowego mostu tramwajowego przyciągnął blisko pół tysiąca osób. – Myślę, że wszyscy czekamy, aby tą nową trasą przejechać, dlatego będę mówił krótko –zaznaczył na chwilę przed przecięciem wstęgi prezydent Bydgoszczy Rafał Bruski. To jest nasza wspólna inwestycja. Kosztowała niemało, ale doskonale wpisuje się w plany rozbudowy transportu tramwajowego na terenie miasta, jako najbardziej ekologicznego i szybkiego środka transportu –dodał prezydent. Wkrótce ruszy inwestycja budowy linii do Fordonu. Są plany i zamierzenia i spodziewamy się, że będą środki unijne, na budowę linii tramwajowej wzdłuż ul. Kujawskiej czy ulicą Solskiego do Pięknej, tak jak to sugerują specjaliści z Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego. Tego typu inwestycje należy realizować, bo jest to oczekiwany kierunek rozwoju –powiedział Rafał Bruski.

Po tym, jak prezydent podziękował wykonawcom za realizację inwestycji, a mieszkańcom za przybycie na otwarcie linii, nastąpił długo oczekiwany moment przecięcia wstęgi. Nic już nie stało na przeszkodzie, aby pierwsze tramwaje oficjalnie przejechały nową trasą do pętli Rycerska w pobliżu dworca. Jako pierwszy na trasę wyruszył zabytkowy, odrestaurowany Herbrand. Zaskoczeniem dla podróżnych był fakt, że za sterem zabytkowego wagonu zasiadł… prezydent. W paradzie tramwajów pojechały następnie czerwona eNka, PESA 122N i pociąg w zestawieniu 2x805Na. Od około godz. 12:00 dwa tramwaje zabytkowe i PESA rozpoczną kursowanie na specjalnej, bezpłatnej linii „D”kursującej w relacji Babia Wieś –Rycerska. Będzie ona kursowała także w piątek na trasie:

 •Linia 'D’ – odjazdy z Babiej Wsi do Rycerskiej: 08:52 – 17:32 co 10-15 min.,

 •Linia 'D’ – odjazdy z Rycerskiej na Babią Wieś: 09:15 – 17:55 co 10-15 min.

Inwestycja „Budowa linii tramwajowej z centrum miasta do dworca PKP Bydgoszcz Główna z rozbudową ulic: Marszałka Focha, Naruszewicza, Dworcowa i Zygmunta Augusta w Bydgoszczy”kosztowała ponad 79,672 mln zł. Projekt uzyskał dofinansowanie w wysokości ponad 34 mln zł (50 proc.) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2007-2013: Priorytet 1. Rozwój infrastruktury technicznej, Działanie 1.2. Infrastruktura transportu publicznego. Długość całej trasy to ponad 1,7 km. Jej niezwykle istotnym elementem jest 70-metrowy most tramwajowy. To pierwszy most tzw. wantowy w Bydgoszczy. Drugą konstrukcją tego typu będzie most na Trasie Uniwersyteckiej.

– To pierwsze od dwudziestu lat tak duże inwestycje w infrastrukturę tramwajową w regionie. Pozwolą na wprowadzenie komunikacji tramwajowej na Kujawach i Pomorzu w dwudziesty pierwszy wiek. Dzięki nim poprawia się komfort jazdy, powstają nowe odcinki tras, a pasażerowie będą mogli korzystać z nowoczesnych systemów informacji –mówi marszałek województwa kujawsko-pomorskiego Piotr Całbecki.

Można powiedzieć, że historia zatoczyła koło. Pierwsze tramwaje pojawiły się na ulicach Bydgoszczy 18 maja 1888 roki, czyli niemal 125 lat temu i były to tramwaje konne. Pierwsza i początkowo jedyna trasa wiodła właśnie do dworca ulicami: Dworcową, Gdańską, Mostową, przez Stary Rynek i dalej Jana Kazimierza i Długą do Zbożowego Rynku. Dalszy rozwój komunikacji tramwajowej w mieście przebiegał bardzo szybko. 3 lipca 1896 roku uruchomiono tramwaje elektryczne. Tras tramwajowych systematycznie przybywało. Połączenie do dworca –w różnym przebiegu –funkcjonowało, wyłączając wielotygodniowe strajki w latach 20. XX w. oraz zakłócenia w czasie wojny, praktycznie nieprzerwanie aż do 25 stycznia 1990 roku. Wówczas radni zdecydowali o całkowitej likwidacji ruchu tramwajowego na ul. Dworcowej. Pozostał tylko jeden tor łączący ul. Gdańską z warsztatami naprawczymi przy ul. Zygmunta Augusta. Właśnie tym torem 21 maja 1997 r. odbył się ostatni przejazd tramwajów z warsztatów ulicą Dworcową. W latach 90. pojawiło się kilka wariantów poprowadzenia linii tramwajowej do dworca Bydgoszcz Główna (m.in. Focha –Marcinkowskiego, Zygmunta Augusta –Czarna Droga –Chełmińska z przebiciem do Nakielskiej, Focha –Naruszewicza –nowy most na Brdzie). Do koncepcji wrócono jednak dopiero w XXI wieku.

Bydgoskie linie tramwajowe opisywano w różny sposób. Początkowo tylko trasą przebiegu. Od 1912 roku linię do dworca oznaczono kolorem czerwonym, a od 1933 roku literą A i nazwą przystanku końcowego. W roku 1949 roku wprowadzono numerację cyfrową stosowaną do dnia dzisiejszego. Na przestrzeni lat zmieniał się także tabor. Odrestaurowanymi tramwajami można przejechać się także po nowej linii, o czym wspominaliśmy wyżej. Na linii D kursuje m.in. wagon Herbrand typ VNCB-80. Został on wybudowany w pierwszej połowie 1896 r. przez znaną niemiecką wytwórnię wagonów Herbrand &Co w Kolonii. Do Bydgoszczy trafił w czerwcu 1896 r. i był jednym z 16 pojazdów, które zastąpiły tramwaje konne i zaczęły tworzyć trakcję elektryczną. Od samego początku nosił numer boczny 14. Około 1935 roku wagon poddano gruntownej przebudowie. W wyniku modernizacji otrzymał nowe, całkowicie zabudowane nadwozie z wydłużonymi pomostami, na których po bokach umieszczono po każdej stronie przesuwane drzwi wejściowe. Z kolei w przedziale pasażerskim, w miejscu dotychczasowych dwóch wzdłużnych ław, pojawiły się pojedyncze siedzenia, zwrócone bokami do siebie (podobnie jak w wagonach typu „N”). Po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku wagon z numerem 14 jako jeden z pierwszych pojawił się na ulicach Bydgoszczy. Kiedy pod koniec lat 50. w Bydgoszczy pojawiły się nowe wagony typu „N”, stary, wysłużony Herbrand przetransportowano do Zakładowego Ośrodka Wypoczynkowego w Babilonie koło Chojnic, gdzie został zaadaptowany na domek kempingowy. Dziewięć lat później, w 1969 r., po wybudowaniu nowych domków został sprzedany miejscowemu leśniczemu, gdzie rozpoczął pełnić funkcję kurnika. Tak było do 23 kwietnia 1997 r., kiedy to ponownie powrócił do Bydgoszczy. W latach 2011-2012 na podstawie zgromadzonych zdjęć i dokumentów został odbudowany w takiej formie, w jakiej przedstawiał się w latach 30. –60. ubiegłego wieku.