Ustawa dot. socjalnych obowiązków armatorów podpisana

Konwencja o pracy na morzu (MLC) dotyczy szeroko pojętego międzynarodowego transportu morskiego, regulując kwestie związane z wzajemnymi uprawnieniami i obowiązkami między armatorami i marynarzami.

Kancelaria Prezydenta w poniedziałkowym komunikacie poinformowała, że Polska ratyfikowała ją 3 maja 2012 r., a weszła ona w życie 20 sierpnia 2013 r. Jej stronami są 74 państwa reprezentujące 91 proc. światowego tonażu floty.

Jak dodała Kancelaria Prezydenta, poprawki z 2014 r. do MLC mają na celu lepsze uregulowanie sytuacji, która może nastąpić w przypadku porzucenia marynarza przez armatora.

Zaznaczono, że w związku z wejściem w życiem poprawek z 2014 r. konieczna będzie zmiana prawa krajowego. Ich implementacja nastąpi poprzez zmianę ustawy o pracy na morzu.

-„Nowe wymogi dotyczące zabezpieczenia finansowego armatora (np. gwarantowanie wypłaty marynarzowi zaległych wynagrodzeń) będą wymagały, w przypadku dużych armatorów, tworzenia rezerw na wysokim poziomie, co może wymagać dodatkowej reasekuracji. W opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń wprowadzenie do ubezpieczenia obowiązkowego ryzyk przewidzianych w poprawkach do MLC powinno odbywać się w zgodzie ze standardami międzynarodowymi stosowanymi w branży morskiej. Dokładne określenie skutków finansowych wejścia w życie omawianych Poprawek możliwe będzie po wypracowaniu, w konsultacji ze związkami zawodowymi i armatorami, rozwiązań krajowych” – napisano w komunikacie.

Ustawa przewiduje obowiązek posiadania przez armatorów ubezpieczenia lub innego zabezpieczenia finansowego roszczeń marynarzy na wypadek ich porzucenia przez armatora oraz w przypadku śmierci lub długotrwałej niepełnosprawności powstałej w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

Ponadto, poprawki nakładają obowiązek przewożenia na statku w miejscu widocznym dla marynarzy dokumentów poświadczających posiadanie przez armatora takiego zabezpieczenia finansowego i określa wymagania dla tych dokumentów. Poprawki do Konwencji mają wejść w życie 18 stycznia 2017 r.

Zgodnie z ustawą państwo, pod banderą którego pływa dany statek, zapewni, aby miał on szybki i skuteczny system zabezpieczenia finansowego, który ma pomóc marynarzom na wypadek ich porzucenia. Pomoc ze strony systemu zabezpieczenia finansowego ma pokryć m.in. zaległe płace i inne świadczenia należne marynarzowi od armatora, zgodnie z umową o pracę, odpowiednim układem zbiorowym pracy lub ustawodawstwem krajowym państwa, którego banderę statek podnosi.

Ustawa ma wejść w życie po 14 dniach od ogłoszenia. (PAP)

„