Z pasji do kolei i pomagania: Pan Aleksander odwiedził Dyspozyturę Kolei Mazowieckich

Wizyta była prawdziwą sentymentalną podróżą do czasów koleiparowej, bo takie właśnie pociągi prowadził Pan Aleksander jako maszynista. PanAleksander przyjechał do nas z Nowego Sącza. Opowiedział swoją historię pracyna kolei i przywiózł cenne pamiątki: medale, odznaczenia, a także wydane 21grudnia 1962 roku prawo kierowania parowozem. W towarzystwie Grzegorza Petkinaczelnika Dyspozytury, zwiedził na co dzień niedostępne pomieszczenieoperacyjne i poznał sekrety pracy dyspozytorów. Zapoznał się z narzędziamiinformatycznymi, które wspomagają zarządzanie organizacją ruchu kolejowego naobszarze Mazowsza i całego kraju. Naczelnik przybliżył zakres zadań Dyspozyturyi zabrał Pana Aleksandra na typowy, roboczy lunch.

Dla mnie to jestniebywała atrakcja, że na starość mogę się jeszcze pochwalić, że byłemprawdziwym kolejarzem, i że mogę popodglądać, jak dzisiaj wygląda zarządzanieruchem kolejowym – powiedział nam wzruszony Pan Aleksander.

Drogi Pana Aleksandra i pracowników Kolei Mazowieckichskrzyżowały się nie tylko z pasji do kolei, ale przede wszystkim z pasji dopomagania. Całego wydarzenia nie byłoby, gdyby nie chęć wspierania działańWielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Pomysł na aukcję, w ramach której, na codzień niedostępne pomieszczenie otworzyło swoje drzwi przed Panem Aleksandrem,zrodził się w głowie Grzegorza Petki, naczelnika Dyspozytury KM.

Gram z WielkąOrkiestrą Świątecznej Pomocy właściwie od zawsze. W tym roku postanowiłemwesprzeć Fundację nie tylko standardową formą wpłaty, ale także oddając nalicytację dzień mojej pracy. Bardzo się cieszę, że udało się zrealizować tęwizytę. Pan Aleksander ma niesamowitą historię życia związaną z koleją. Z pełnympodziwem słuchałem opowieści o parowozach, szczególnie że bardzo interesuję siękoleją tamtych lat – mówi Grzegorz Petka, naczelnik Dyspozytury KM.

Wspieram działaniaWOŚP od wielu lat. Co raku staram się także wyszukiwać ciekawe aukcje. Kiedytrafiłem na aukcję Kolei Mazowieckich, natychmiast pomyślałem, że będzie toświetny prezent dla taty i byłem skłonny dać każde pieniądze, żeby zostać jejzwycięzcą. Oczywiście tacie nic nie mówiłem o tej licytacji, bo wiem co bymusłyszał: że on już ma swój wiek, że to dla niego za duży wysiłek. Kiedywygrałem i powiedziałem mu o tym, nie mógł uwierzyć. Natychmiast zacząłplanować podróż do Warszawy. Ta aukcja to bardzo cenna inicjatywa, którejPaństwu gratuluję. Wielu moich znajomych, kiedy dowiedziało się, żewylicytowałem taką wizytę, mówiło że sami chętnie by coś takiego wylicytowali.Liczymy, że takie aukcje staną się tradycją – mówi Tadeusz Warchał.

Kolej czasówparowozów

Pan Aleksander skończył technikum kolejowe w 1956 roku idostał pracę w parowozowni głównej w Nowym Sączu. Po roku przebywania nawarsztacie rozpoczął szkolenie na maszynistę. Jako pomocnik maszynistyprzejeździł trzy lata: – Moje ręce przerzuciły setki ton węgla. Jeździłemgłównie na parowozach TY. Od 1962 roku samodzielnie prowadziłem parowozy jakomaszynista – mówi Pan Aleksander. Następnie awansował na dyspozytora wparowozowni. Na zmianie miał do dyspozycji 60 czynnych parowozów i 600 drużynpociągowych. Pod koniec kariery kolejowej pracował w Biurze Spraw Obronnych, ażdo emerytury, czyli do 1992 roku. Za swoją pracę Pan Aleksander otrzymał m.in.Złoty Krzyż Zasługi.

Koleje Mazowieckiedla WOŚP

W styczniu Koleje Mazowieckie zostały oficjalnymprzewoźnikiem 28. Finału WOŚP. Pociągami KM mogli bezpłatnie podróżowaćwolontariusze kwestujący na rzecz zapewnienia najwyższych standardówdiagnostycznych i leczniczych w dziecięcej medycynie zabiegowej. Oprócz tego naaukcjach KM dla WOŚP można było wylicytować m.in.: szkolenie na symulatorzepojazdu kolejowego „Elf”, przejazd w kabinie maszynisty wybranego pociągu,dzień w dyspozyturze, a także wyjątkowe przedmioty związane z 15-leciem Spółki.Pan Tadeusz Warchał wylicytował dla swojego taty wizytę w Dyspozyturze KM.

Koleje Mazowieckie dziękują Panu Aleksandrowi za wspaniałąopowieść o parowozach, przemiłą wizytę i życzymy jeszcze długich lat życia. Mamy nadzieję, że wizyta u nas była dlaniego niezapomnianą przygodą, sentymentalną podróżą i spełnieniem marzeń!  Nie ukrywamy, że mamy sentyment do kolejarzy,bo wiemy, że nie ważne, kiedy kończymy pracę na kolei – kolejarzem jest się dokońca życia, bo to pasja, która nie mija – napisał przewoźnik.