Funkcjonalność przystanku Warszawa Stadion

Perony połączone są z budynkiem dworca tunelem. W trakcie modernizacji poprawiono estetykę przejścia podziemnego, a także zabudowano przelotowe windy i schody ruchome, umożliwiające wjazd z tunelu na peron. Zejście z peronu realizowane jest z wykorzystaniem tradycyjnych schodów. Nawierzchnię peronów wykonano z płyt, a krawędź peronu ze specjalnych płyt z pasem guzków. Perony zadaszono, a ściany wykonano z przezroczystych i barwionych na czerwono szyb ułożonych w nieregularną szachownicę. Peron wyposażono w nagłośnienie i świetlne tablice informacyjne. Zamontowano natomiast tylko kilka miejsc siedzących. Podsumowując, perony są dostosowane do obsługi długich pociągów oraz znacznej liczby podróżnych, z racji na dużą szerokość peronów i schodów, jednakże przyjęto, iż czasy oczekiwania będą krótkie niewielka liczba miejsc siedzących).

Należy jednak nadmienić, iż najważniejszym atrybutem wpływającym na funkcjonalność przystanku osobowego jest jego lokalizacja. Przystanek powinien być zlokalizowany możliwie najbliżej źródeł i celów podróży, tak aby minimalizować czas podróży i wpływać na skrócenie dojścia pieszego. W dużych aglomeracjach dodatkowego znaczenia nabiera konieczność zapewnienia dogodnych przesiadek. Przystanek Warszawa Stadion spełnia te wymogi jedynie częściowo. Obiekt od strony wschodniej sąsiaduje z nieużytkami i mało uczęszczanym portem praskim, a od strony zachodniej, po usunięciu prymitywnych budek handlowych, sąsiaduje z pustym placem, a dalej aleją Zieleniecką i Parkiem Skaryszewskim. Od południa przystanek dzieli 300 metrów od Stadionu Narodowego, który jednakże tylko okazjonalnie jest znacznym generatorem ruchu. Potencjał tkwi w sąsiedztwie północnym – ulicy Targowej z intensywnie uczęszczanym ciągiem tramwajowym, łączącym Grochów z Pragą i Starym Miastem. Nie mniej istotny jest odgałęziający się ciąg tramwajowy w al. Zielenieckiej. Zlokalizowanie przystanku bliżej ul. Targowej pozwoliłoby na zapewnienie dogodnych przesiadek pomiędzy koleją aglomeracyjną a tramwajami w ul. Targowej i autobusami miejskimi. Przesiadki są jednakże utrudnione ze względu na konieczność dojścia pieszego na dystansie 200-300 metrów i pokonania od 2 do 4 sygnalizacji świetlnych. Dokonując modernizacji przystanku bez jego przesunięcia w stronę ul. Targowej, zaprzepaszczono możliwość zapewnienia dogodnych przesiadek i integracji transportu miejskiego i aglomeracyjnego. Nie można zapominać o budowanej w zachodnim sąsiedztwie przystanku stacji drugiej linii metra, jednakże nawet po fakcie należy przyznać, iż przesunięcie stacji metra wraz z przystankiem kolejowym w stronę ul. Targowej poprawiłoby dogodność przesiadek.

Niewątpliwą zaletą zmodernizowanego przystanku jest estetyczny wygląd, poprawiający wizerunek kolei w oczach pasażera.