Wodorowe preferencje MZK Bielsko-Biała. Kto zdobędzie autobusowy kontrakt? Analiza SWZ

Kryteria oceny ofert

Zamawiający wyodrębnił trzy kryteria oceny ofert: cenę (65%), rozwiązania techniczne (15%), warunki gwarancji (20%).

W części 1 przetargu (klasa MAXI), MZK przyznaje premie za następujące rozwiązania:

• materiał szkieletu nadwozia i podwozia – profile ze stali odpornej na korozję (zgodnie z PN-EN 10088 lub równoważną), aluminium – 10 pkt,
• materiał poszycia zewnętrznego nadwozia – tworzywa sztuczne wzmocnione, aluminium nie wymagające dalszego zabezpieczenia antykorozyjnego, blachy ze stali odpornej na korozję (zgodnie z PN-EN 10088 lub równoważną) – 10 pkt,
• jednostkowe zużycie wodoru – równe lub poniżej 5,99 kg/100 km – 10 pkt,
• gwarantowany zasięg pojazdu – powyżej 350 km – 10 pkt,
• silnik centralny napędzający trzecią oś – 8 pkt,
• zawieszenie niezależne – 8 pkt,
• ilość czynnika chłodniczego potrzebna do pierwszego napełnienia układu klimatyzacji – poniżej 6 kg – 6 pkt,
• spełnienie dodatkowych wymogów określonych w Regulaminie 66 EKG ONZ w zakresie wytrzymałości konstrukcji nośnej dużych pojazdów pasażerskich – 6 pkt,
• wysokość autobusu – do 3.30 m (włącznie) – 8 pkt,
• liczba miejsc siedzących z dostępem bezpośrednim z poziomu niskiej podłogi – 12 i więcej – 8 pkt,
• całkowita liczba miejsc w autobusie – 81 i więcej – 8 pkt,
• demontaż i montaż poszycia bocznego autobusu bez stosowania technik spawania, zgrzewania, klejenia lub nitowania – 8 pkt.

Z kolei w części 2 (MEGA) punktacja wygląda następująco:

• materiał szkieletu nadwozia i podwozia – profile ze stali odpornej na korozję (zgodnie z PN-EN 10088 lub równoważną), aluminium – 10 pkt,
• materiał poszycia zewnętrznego nadwozia – tworzywa sztuczne wzmocnione, aluminium nie wymagające dalszego zabezpieczenia antykorozyjnego, blachy ze stali odpornej na korozję (zgodnie z PN-EN 10088 lub równoważną) – 10 pkt,
• jednostkowe zużycie wodoru – równe lub poniżej 11,99 kg/100 km – 10 pkt,
• gwarantowany zasięg pojazdu – powyżej 350 km – 10 pkt,
• silnik centralny napędzający trzecią oś – 8 pkt,
• zawieszenie niezależne – 8 pkt,
• ilość czynnika chłodniczego potrzebna do pierwszego napełnienia układu klimatyzacji – poniżej 11,5 kg – 6 pkt,
• spełnienie dodatkowych wymogów określonych w Regulaminie 66 EKG ONZ w zakresie wytrzymałości konstrukcji nośnej dużych pojazdów pasażerskich – 6 pkt,
• wysokość autobusu – do 3.30 m (włącznie) – 8 pkt,
• liczba miejsc siedzących z dostępem bezpośrednim z poziomu niskiej podłogi – 14 i więcej – 8 pkt,
• całkowita liczba miejsc w autobusie – 131 i więcej – 8 pkt,
• demontaż i montaż poszycia bocznego autobusu bez stosowania technik spawania, zgrzewania, klejenia lub nitowania – 8 pkt.

Specyfikacja techniczna

Autobusy wodorowe mają mieć długość od 11,5 do 12,5 m (MAXI) i od 17,5 do 18,75 m (MEGA). Ich wysokość nie może przekraczać 3,4 m. Mają to być konstrukcje z płaską podłogą bez stopni poprzecznych we wnętrzu pojazdu, posiadającą wszystkie wejścia bezstopniowe o wysokości maksymalnej 340 mm. W standardzie jak zwykle przewidziano funkcję przyklęku, która pozwoli obniżyć wysokość wejścia.

Autobusy będą napędzane silnikiem centralnym lub silnikami umieszczonymi w osi napędowej o mocy minimum 150 kW (MAXI) i 220 kW (MEGA). Układ napędowy musi być wyposażony w system odzyskiwania energii podczas hamowania oraz jazdy z góry z doładowaniem magazynu energii, tzw. rekuperacją energii. Każdy autobus powinien posiadać akumulator trakcyjny o pojemności min. 30 kWh (MAXI) i 45 kWh (MEGA). Ilość zmagazynowanej energii w akumulatorze trakcyjnym powinna umożliwić wykonanie awaryjnego zjazdu autobusu na dystansie co najmniej 20 km – w sytuacji gdy wodorowe ogniwo paliwowe nie działa. Autobusy będą wyposażone w ogniwo paliwowe o mocy min. 70 kW (MAXI) i 100 kW (MEGA), zasilane wodorem zmagazynowanym w systemie połączonych zbiorników ciśnieniowych, które musi stanowić podstawę zasilania autobusu w energię niezbędną do napędzania pojazdu. Wodór będzie magazynowany w zespole kompozytowych zbiorników ciśnieniowych o pojemności min. 1300 litrów (MAXI) i 1900 litrów (MEGA) oraz masie użytecznej zmagazynowanego wodoru min. 35 kg (MAXI) i 52 kg (MEGA) zapewniających zasięg autobusu min. 300 km na jednym tankowaniu.

Kabina ma być typu zamkniętego, doprowadzona do szyby przedniej lub minimum do deski rozdzielczej z oszklonymi drzwiami do przestrzeni pasażerskiej zamykanymi na zamek patentowy. Wewnątrz kabiny znajdzie się fotel kierowcy podgrzewany z wielopołożeniową możliwością regulacji siedziska i oparcia, zawieszony pneumatycznie, wyposażony w zagłówek i trzypunktowy pas bezpieczeństwa, a także radio oraz gniazdo USB. Z kolei siedzenia pasażerskiej będą wykonane z tworzywa sztucznego na szkielecie stalowym (lub z tworzywa sztucznego) z możliwością łatwego demontażu i montażu, ergonomiczne, wandaloodporne, tj. o powierzchniach utrudniających naniesienie napisów typu „graffiti” z wkładką tapicerską na całej powierzchni (oparcie i siedzisko). Autobusy będą wyposażone w tablice kierunkowe LED (diody w kolorze białym). Informację pasażerską uzupełnią tablice informacyjne wewnętrzne (multimedialne wyświetlacze LCD).

Solaris z przewagą

Kryteria oceny ofert dają nieznaczną przewagę Solarisowi nad konkurencją. Choćby przez premiowaną wysokość autobusów do 3,3 m. Walka będzie się jednak toczyć również w pozostałych kryteriach – np. zużyciu wodoru oraz ceny, która stanowi ponadstandardowe 60% wagi (65%). Czy ktoś w tej sytuacji rzuci wyzwanie Solarisowi? Przekonamy się podczas otwarcia ofert – tj. w dniu 14 czerwca.

Na koniec podajemy link do przetargu: https://platformazakupowa.pl/transakcja/926180