Rowerowa Strategia Rozwoju Warszawy do 2015 roku

System transportu rowerowego w Warszawie powinien stwarzać możliwość szybkiego, sprawnego i bezpiecznego przejazdu rowerem przez całe miasto pomiędzy źródłami i celami podróży. System ten winien pełnić zarówno funkcję transportową, jak i rekreacyjno-sportową. Ponieważ cele podróży w dzielnicach centralnych są wspólne dla rowerzystów i zmotoryzowanych, obydwie sieci – uliczna i dróg dla rowerów – w znacznym stopniu pokrywają się ze sobą, co z kolei jest przyczyną wielu punktów kolizji ruchu rowerowego z samochodowym. Stąd w strefach śródmiejskich dążyć się będzie do uwzględnienia potrzeb ruchu rowerowego, zwłaszcza w postaci pierwszeństwa przejazdu (w wybranych punktach) oraz „przyjaznej rowerowi’ sygnalizacji świetlnej. Równocześnie brane będą pod uwagę wymogi bezpieczeństwa ruchu pieszego. Uzupełnienie dla komunikacji rowerowej odbywającej się z wykorzystaniem rowerów prywatnych, stanowić może system rowerów publicznych (Warszawski Rower Miejski). Rowery te będą wypożyczane na automatycznych parkingach samoobsługowych, przy wykorzystaniu Warszawskiej Karty Miejskiej.
Sieć dróg rowerowych w m.st. Warszawie powinna być budowana w sposób hierarchiczny, w podziale na trasy główne, lokalne i rekreacyjne, kierując się następującymi kryteriami:
– Spójności – system rowerowy będzie tworzyć spójną całość, łącząc wszystkie źródła i cele podróży rowerowych oraz będzie zapewniać powiązanie miejskich dróg rowerowych z trasami wybiegowymi w region.
– Bezpośredniości – system rowerowy będzie oferować użytkownikom bezpośrednie połączenia stwarzając możliwość łatwego i w miarę możliwości szybkiego poruszania się po mieście, konkurencyjnego w stosunku do samochodu.
– Wygody – system rowerowy będzie wykonywany z zachowaniem wysokich standardów projektowania i wykonania (rozwiązania geometryczne, w tym minimalizacja pochyleń i różnicy poziomów, konstrukcja nawierzchni, itp.).
– Bezpieczeństwa ruchu – system rowerowy będzie projektowany przy założeniu minimalizowania liczby punktów kolizji z ruchem samochodowym oraz – w miarę możliwości – niezależnie od ciągów ruchu pieszego. Równocześnie minimalizowane będzie zagrożenie bezpieczeństwa pieszych.
– Atrakcyjności – system rowerowy będzie czytelny dla użytkownika, dobrze powiązany z funkcjami miasta i odpowiadający potrzebom użytkowników.
Rozwojowi sieci dróg rowerowych towarzyszyć będzie:
– upowszechnienie urządzeń do parkowania rowerów, w tym przy wybranych przystankach transportu publicznego,
– zainstalowanie w wybranych punktach Warszawy, ze szczególnym uwzględnieniem dzielnic centralnych, elementów systemu roweru publicznego
– parkingów samoobsługowych i punktów obsługi klienta (np. zintegrowanych z punktami ZTM),
– zapewnienie możliwości przewozu rowerów w środkach transportu publicznego.
Zadania w strategii rozwoju systemu rowerowego
Zadania Strategii dotyczące systemu transportu rowerowego wynikają między innymi z ustaleń Warszawskiego Okrągłego Stołu Transportowego. W ramach strategii przewiduje się realizację 4 następujących zadań: Zadanie 1. Wzmocnienie instytucjonalne rozwoju systemu rowerowego;Zadanie 2. Rozwój infrastruktury systemu rowerowego, w tym systemu roweru publicznego;Zadanie 3. Integracja systemu rowerowego, w tym Warszawskiego Roweru Miejskiego z innymi podsystemami transportowymi miasta;Zadanie 4. Zapewnienie bezpiecznego korzystania z roweru.
Zadanie 1: Wzmocnienie instytucjonalne rozwoju systemu rowerowego
Rozwój systemu rowerowego w Warszawie i istotne zwiększenie liczby podróży odbywanych rowerem będzie jednym z priorytetowych zadań w odniesieniu do systemu transportowego. Oznacza to konieczność wzmocnienia roli Biura Drogownictwa i Komunikacji m.st. Warszawy (także jeśli chodzi o obsadę osobową) w celu ułatwienia koordynacji działań na rzecz rozwoju transportu rowerowego w mieście i zasięgania opinii środowiska rowerowego na różnych etapach inwestycji drogowych. Działania będą dotyczyć wszystkich etapów procesu inwestycyjnego, w tym: sporządzania planów zagospodarowania przestrzennego, wydawania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, opracowywania wstępnych koncepcji i projektowania, opracowywania szczegółowych projektów budowlanych oraz odbioru gotowych inwestycji. Niezbędne będzie także:
– koordynowanie polityki przestrzennej miasta z polityką transportową w aspekcie ruchu rowerowego,
– inicjowanie zmian w wymaganiach technicznych ułatwiających projektowanie rozwiązań dla ruchu rowerowego przy zachowaniu wymogów bezpieczeństwa ruchu,
– opracowanie lokalnych wymogów technicznych dotyczących infrastruktury rowerowej i przyjęcie ich jako prawa miejscowego,
– przygotowywanie i wspieranie działań promocyjnych na rzecz wykorzystywania roweru do odbywania podróży, w tym przygotowanie i realizowanie procesu edukacji komunikacyjnej dla młodzieży szkolnej, inicjowanie działań w kierunku dawania przykładu dobrej praktyki, jeśli chodzi o zachęcanie do jazdy na rowerze pracowników urzędów miejskich i klientów itp.,
– promocja Warszawskiego Roweru Miejskiego jako indywidualnego środka transportu publicznego, szczególnie w obrębie ścisłego centrum – tak dla mieszkańców, jak i dla turystów,
– eliminowanie utrudnień w rozwoju ruchu rowerowego.
Wymaga to m.in. wydzielenia funduszu na działania w zakresie promocji ruchu rowerowego.
Zadanie 2: Rozwój infrastruktury systemu rowerowego, w tym systemu roweru miejskiego
Dla istotnego zwiększenia liczby podróży odbywanych z wykorzystaniem roweru obecny układ dróg rowerowych będzie docelowo uzupełniony o ok. 900km dróg rowerowych co umożliwi osiągnięcie wskaźnika gęstości sieci na poziomie 0,65km/1000 mieszkańców. Rozwój systemu dróg dla ruchu rowerowego będzie następować poprzez:
– Tworzenie dróg dla rowerów w obrębie pasa drogowego, odizolowanych od jezdni i prowadzonych tak, by ograniczyć do minimum możliwości kolizji między rowerzystami, między rowerzystami a samochodami oraz między rowerzystami a pieszymi.
– Przystosowywanie ulic do wspólnego ruchu pieszych, rowerzystów i pojazdów samochodowych, na których przy pomocy różnego rodzaju środków technicznych i odpowiedniej organizacji ruchu (prowadzących m.in. do ograniczenia prędkości pojazdów silnikowych do 30-40 km/h) wprowadzane będą pasy dla rowerów, lub jezdnie będą przystosowywane do wspólnego ruchu samochodów i rowerów (tzw. niewidzialna infrastruktura rowerowa’).
– Budowę samodzielnych dróg rowerowych, prowadzonych w terenie niezależnie od układu drogowego.
– Tworzenie stref ruchu uspokojonego z ograniczeniem prędkości do 30km/h i wyposażeniem w techniczne środki uspokojenia ruchu, na wszystkich obszarach, na których musi odbywać się ruch pojazdów, w szczególności w strefach zamieszkania, w dzielnicach willowych oraz na terenach zabytkowych.
W ramach realizowanej strategii dążyć się będzie do szerszego wykorzystania środków organizacji ruchu sprzyjających rozwojowi ruchu rowerowego. Przede wszystkim elementem realizacji strategii miasta będzie wspólne wykorzystywanie przekroju jezdni przez ruch samochodowy i rowerowy. Będzie to równoznaczne z wprowadzaniem ograniczenia ruchu samochodowego w strefie śródmiejskiej Warszawy, także poprzez obniżanie klas funkcjonalnych ulic, a w konsekwencji ich parametrów technicznych. Przewiduje się także dopuszczanie ruchu rowerowego na ulicach zamkniętych dla ruchu samochodowego. Dodatkowym elementem wspomagającym uspokojenie ruchu w centrum będzie zwiększenie udziału ruchu rowerowego poprzez wprowadzenie roweru miejskiego (np.: połączenie uczelni, akademików z węzłami przesiadkowymi).
Zadanie 3: Integracja systemu rowerowego z innymi podsystemami transportowymi miasta
Efektywne wykorzystanie systemu dróg rowerowych, w tym doprowadzających ruch do stacji i przystanków transportu publicznego, będzie ściśle uzależnione od stworzenia możliwości przewozu i bezpiecznego pozostawienia rowerów. W tym celu – poza rozszerzeniem możliwości przewozu roweru w pojazdach transportu publicznego – dążyć się będzie do zapewnienia możliwości bezpiecznego pozostawienia rowerów w węzłach przesiadkowych z roweru na inny podsystem transportu (komunikacja miejska) oraz w miejscach docelowych dla podróży odbywanych z wykorzystaniem roweru, a w szczególności w otoczeniu:
– stacji metra, oraz przystanków kolejowych położonych w granicach Warszawy,
– obiektów Urzędu Miasta st. Warszawy,
– obiektów uczelni warszawskich,
– innych ważnych obiektów jak np. muzea, parki, itp.
Uwzględnienie potrzeb osób korzystających z roweru będzie wymagało m.in. inicjowania przez władze Warszawy współpracy z samorządami gmin podwarszawskich oraz operatorami kolejowymi w zakresie zasad przewozu roweru oraz tworzenia parkingów dla rowerów w pobliżu dworców/stacji i przystanków kolejowych, położonych poza granicami Warszawy, ale na liniach dojazdowych do Warszawy. Jednym z przykładów projektów integracji transportu rowerowego będzie wytyczenie pasa rowerowego wzdłuż Emilii Plater łączącego obiekty Politechniki Warszawskiej z centrum miasta i dworcami kolejowymi w rejonie al. Jerozolimskich. Dodatkowy element integracji ruchu rowerowego z komunikacją zbiorową będzie stanowiło zainstalowanie parkingów systemu Warszawskiego Roweru Miejskiego w bezpośrednim sąsiedztwie węzłowych przystanków komunikacji miejskiej, stacji metra i kolei dojazdowych.
Zadanie 4;Zapewnienie bezpiecznego korzystania z roweru
Stworzenie warunków dla intensywnego korzystania z roweru oprócz podaży infrastruktury będzie oznaczać konieczność:
– monitorowania sieci dróg rowerowych w zakresie ich stanu technicznego,
– utrzymywania przejezdności i dotrzymywania parametrów technicznych dróg rowerowych,
– monitorowania sieci dróg rowerowych dla zapewnienia bezpieczeństwa osobistego użytkowników,
– monitorowania parkingów rowerowych dla zapewnienia bezpiecznego pozostawienia
roweru,
– zaostrzonej kontroli ruchu rowerowego pod kątem bezpieczeństwa pieszych, zwłaszcza na chodnikach i przejściach,
– zwiększenie liczby patroli Straży Miejskiej i Policji poruszających się na rowerach.