Opinia w sprawie odgięć dróg dla rowerów w rejonach skrzyżowań – cz. II

4. Przykłady prawidłowych przejazdów

5. Podsumowanie

Zarówno w teorii jak i w praktyce krajów o dużym doświadczeniu w organizacji ruchu rowerowego odsuwanie drogi dla rowerów od jezdni przed przejazdem jest raczej wyjątkiem niż regułą. Odsunięcie przejazdu obwarowane jest wymogiem zapewnienia prostego odcinka dojazdowego do przejazdu o długości co najmniej 5 m (a nawet 20 m według Meschika) oraz niezakłóconej wzajemnej widoczności kierowców i rowerzystów na tym odcinku. Zalecane jest także wyniesienie tak odsuniętego przejazdu, aby kierowcy mieli świadomość, że nie opuścili jeszcze skrzyżowania. Należy podkreślić, że kraje te osiągają znacznie lepsze wyniki w zakresie bezpieczeństwa ruchu rowerowego niż Polska, w której wydzielone drogi dla rowerów są często wręcz miejscami koncentracji wypadków z udziałem rowerzystów. Szczególnie skutecznym i godnym do naśladowania jest podejście holenderskie,6 według którego rowerzyści nie są niebezpieczni;to samochody i kierowcy takimi są. Dlatego należy tak kształtować rozwiązania punktów kolizyjnych, jakimi są przejazdy dla rowerów, by wymusić zwolnienie i zachowanie szczególnej ostrożności na kierujących samochodami, nie rowerami. Analiza doświadczeń europejskich potwierdza odczucia użytkowników polskich dróg dla rowerów w tym zakresie. Często spotykane w Polsce przejazdy dla rowerów, których odsunięcie następuje poprzez gwałtowne załamanie przebiegu drogi dla rowerów w bezpośrednim sąsiedztwie przejazdu, nie mogą być uznane za bezpieczne.


Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad
Departament Studiów Warszawa
Wydział Studiów w Krakowie
Zespół ds. Ścieżek (Dróg) Rowerowych

Źródło: http://www.gddkia.gov.pl/userfiles/articles/i/infrastruktura-rowerowa_3000/documents/opinia_odginanie__3_.pdf